Η εμφάνιση του Ολυμπιακού την περασμένη Τρίτη στη Λαμία με το 0-0 όντος ήταν πολύ κακή, και πέραν από τα παράπονα του Μαρτίνς θέλει πολύ συζήτηση και σχόλια.
Ο Προπονητής δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος από την εικόνα αρκετών ποδοσφαιριστών, τα βέλη έπεσαν περισσότερο πάνω στους Λοβέρα- Ρατζέλοβιτς γιατί δεν ζήταγαν μπάλα να κάνουν παιχνίδι με την μπάλα κάτω, αλλά και για τον Καμαρά που έκανε λάθος μεταβιβάσεις.
Με αποτέλεσμα Αβραάμ και Σεσέ να σερβίρουν με γεμίσματα από την άμυνα στην επίθεση, κάτι που δεν είναι στα πλάνα του Μαρτίνς αυτή η τακτική. Όπως ήταν φυσικό δεν αναφέρθηκε στους δυο νεοαποκτηθέντες Καφού και Μορ, αφού έπαιξαν για πρώτη φορά με μια προπόνηση, ούτε και στον Κώστα Φορτούνη που ξεκινάει με χαλαρό τρόπο για να μην πάθει κάποια υποτροπή .
Θα πάρω την πάσα από τον Μαρτίνς για να πω πέντε πράγματα γενικά για το ποδόσφαιρο.
Τον Σεπτέμβριο του 2020 κλείνω τα 61 χρόνια που παρακολουθώ το ποδόσφαιρο ανελλιπώς και δεν το έχω μετανιώσει, έχω ζήσει φοβερές στιγμές με τον Ολυμπιακό, σε αυτά τα χρόνια. Άν μου επιτρέπετε να πω, γιατί δεν βλέπουμε πάντα καλό ποδόσφαιρο.Εάν δεν έχει ταχύτητα, πάθος, θέαμα, σεβασμός, από του παίκτες στους φιλάθλους που το παρακολουθούν, χάνει την αξία του σαν άθλημα.
Αυτό για να υπάρχει θα πρέπει ο κάθε ποδοσφαιριστής να δουλεύει σκληρά στην προπόνηση για να αξιοποιήσει το ταλέντο του, την τεχνική του κατάρτιση και να έχει άριστη φυσική κατάσταση, που είναι το Α και το Ω για τον κάθε ποδοσφαιριστή, να κάνει καλή ζωή. (Ο αείμνηστος Μπάμπης Κοτρίδης μου είχε πει ότι στα 16 χρόνια που έπαιξα στον Ολυμπιακό, μια φορά ξενύχτησα) Να αγαπάει την θεά μπάλα και την ομάδα στην οποίαν παίζει. Το ποδόσφαιρο θέλει θυσίες πειθαρχεία καλή διοίκηση, καλό προπονητή για την κάθε ομάδα, για να προσφέρει θέαμα πρωταθλήματα και κύπελλα.
