“Πόλεμο” με το καλημέρα ξεκίνησε ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ καθηγητής του ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας αφού με ευθεία επίθεση στην «ολιγαρχική γάγγραινα», όπως αναφέρει, υπονοώντας τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τη δημοτική αρχή Μώραλη ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του για Δήμαρχος Πειραιά.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του :
«Στόχος σαφής και ξεκάθαρος: Να φύγει η ολιγαρχική γάγγραινα από τον Πειραιά, όχι μόνο γιατί απειλεί τον Πειραιά και τους ανθρώπους του, αλλά γιατί απειλεί να επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα. Το φαινόμενο ολιγαρχών που αγοράζουν δήμους και κανάλια, πριν αγοράσουν την ίδια την εξουσία, απειλεί ευθέως τη Δημοκρατία».
Η ανάρτηση του καθηγητή Μπελαβίλα έρχεται μετά από δημοσιεύματα σε εφημερίδες και site φιλικά προς τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τα οποία αναφέρονταν σε «θρίλερ» στον Πειραιά με το χρίσμα στον Νίκο Μπελαβίλα που θα έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό και ο καθηγητής του ΕΜΠ, ξεκινά την ανάρτησή του με την επισήμανση: «Παρακαλώ ενημερώστε τον κύριο Βαγγέλη Μαρινάκη ότι το fake «θρίλερ» για εμάς, έληξε χθες το βράδυ με ένα ωραίο γλέντι αγαπημένων συντρόφων στον Προφήτη Ηλία».
Ποιος είναι ο Νίκος Μπελαβίλας;
Βιογραφικό
Σπουδές Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ (1985). Διδακτορική Διατριβή ΕΜΠ (1991).
Εντ. Διδάσκων Πολεοδομίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχ. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (2000-2003). Διδάσκει Πολεοδομία και Ιστορία της Πόλης στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχ. ΕΜΠ από το 2003. Το 2014 εξελέγη Aναπληρωτής Kαθηγητής. Διδασκαλία στα μεταπτυχιακά προγράμματα «Πολεοδομία-Χωροταξία» και «Προστασία Μνημείων» του ΕΜΠ, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ιονίου Πανεπιστημίου και συγγραφέας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει δώσει διαλέξεις ως προσκεκλημένος διδάσκων στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο Ινστιτούτο “Polis” των Τιράνων και στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα.
Μέλος του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Τομέα Πολεοδομίας & Χωροταξίας ΕΜΠ. Συντονιστής μελετών και έργων (1994-1997) στην ανάπλαση της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου και μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου. Τεχνικός Σύμβουλος των έργων (1998-2000) και Διευθυντής (2000-2001) του Βιομηχανικού Μουσείου Ερμούπολης. Με τη Βάσω Τροβά, ήσαν αρχιτέκτονες μελετητές και σύμβουλοι επίβλεψης του νέου κτιρίου της Ταινιοθήκης της Ελλάδος στον ιστορικό κινηματογράφο «Λαίς» της Ιεράς Οδού (2006-2009).
Συντονιστής έρευνας στα ερευνητικά προγράμματα του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ: Ιστορικός βιομηχανικός εξοπλισμός στην Ελλάδα (1996-1998), Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδί-Ιλισός (1997-2000), Περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις χωροθετήσεις των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα (2001), Ανάπλαση της λιμενοβιομηχανικής ζώνης Πειραιά-Λιπάσματα Δραπετσώνας (1998-2000), Χωροθέτηση του Τεχνικού Πανεπιστημίου Λεμεσού (2006), Επέκταση Τραμ στον Πειραιά (2005-2007), κ.α.
Επιστημονικός υπεύθυνος στα ερευνητικά προγράμματα του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ: Ιστορικά μεταλλεία στο Αιγαίο (2006-2009), Ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου Ελευσίνας (2003-2004), Μητρώο της Ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς (2006-), Άξονες αναβάθμισης ιστορικού κέντρου Πρέβεζας (2009-2010), Μητροπολιτικό Πάρκο υψηλού πρασίνου στο πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού (2009-2011), Αρχιτεκτονικός και μουσειολογικός σχεδιασμός του Μουσείου Μεταλλείας-Μεταλλουργίας Λαυρίου (2009-2013).κ.α.
Συγγραφέας των βιβλίων Λιμάνια και Οικισμοί στο Αιγαίο της Πειρατείας και Τόποι Ανθρώπων – σχόλια για το χώρο και την πολιτική. Συμμετείχε με άρθρα του ή ως επιστημονικός επιμελητής στους συλλογικούς τόμους Αthens-Absolute Realism και Αιγαίο Διάσπαρτη Πόλη, της 8ης (2002) και 10ης (2006) Διεθνούς Έκθεσης Αρχιτεκτονικής Biennale Βενετίας, Η Ελλάδα της Θάλασσας, Ιστορικός Βιομηχανικός Εξοπλισμός στην Ελλάδα, Ορυχεία στο Αιγαίο, Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (1909-1993), Οδηγός για το περιβάλλον: Πράσινο & ελεύθεροι χώροι στην πόλη, Το Ελληνικό τοπίο. Μελέτες ιστορικής γεωγραφίας και πρόσληψης του τόπου, Το Αιγαίο πέλαγος, χαρτογραφία και ιστορία, 15ος-19ος αιώνας, Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης, 1987-2007, 170 χρόνια Πολυτεχνείου, οι Μηχανικοί και η Τεχνολογία στην Ελλάδα, κ.α.
Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία σε διεθνείς και πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς μεταξύ των οποίων στον διεθνή διαγωνισμό ΟΛΠ για την Πολιτιστική Ακτή (3ο βραβείο στο Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων στο Σιλό, με Γ. Κίζη, Κ. Κίζη και Β. Τροβά-2013 και Έπαινος στο Θεματικό Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά με Η.Κίζη, Κ.Κίζη, Ε.Δούγκα, Κ.Πολίτη).
Πρόεδρος του ΔΣ του Ελληνικού Τμήματος TICCIH-The International Committee for the Conservation of Industrial Heritage. Επιστημονικός αξιολογητής του ICOMOS για το World Heritage List της UNESCO (Japan 2007, Spain & Slovenia 2009, 2011, Austria 2014). Μέλος της Ε.Ε. και της Επιτροπής Κριτών του Διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ARES-UIA και ΤΕΕ (2007). Αναπλ. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού (2015-).
