Το όνομα του Θανάση Πάβλοβιτς μόνο άγνωστο δεν είναι στο τοπικό ποδόσφαιρο.
Ο έμπειρος προπονητής την σεζόν που μας πέρασε κάθησε στον πάγκο του Πειραικού, χωρίς όμως να καταφέρει να πάρει την άνοδο στα πλέι οφ για την άνοδο στην Α’.
Ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου, επέστρεψε στα Αθηναικά γήπεδα για λογαριασμό των Πετραλώνων, και είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει μια νέα πρόκληση στο Πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣΑ.
Μιλήσαμε για πολλά πράγματα, όπως τις διαφορές μεταξύ των δυο περιοχών, των παροχών που υπάρχουν, το επίπεδο των συλλόγων αλλά και τις ακαδημιών.
1) Η σεζόν φέτος ολοκληρώθηκε και σας βρήκε στον Πειραιά, και στον πάγκο του Πειραϊκού. Η πορεία στο Πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας πήγε όπως την
φανταζόσασταν; Τι πρόσημο βάζετε, αν σκεφτούμε κιόλας οτι μέχρι τα μέσα της χρονιάς η ομάδα ήταν αήττητη.
Το πρόσημο φυσικά ήταν θετικό.
Δημιουργήσαμε μια ομάδα με έμπειρους αλλά και μικρούς ποδοσφαιριστές.
Είχαμε πολλά καινούργια παιδιά, ξεκινήσαμε να κάνουμε κάτι καινούργιο.
Η χρονιά σαφώς είναι επιτυχημένη.
Όταν έχεις μια νέα ομάδα, καταλαβαίνεις οτι είναι δύσκολο να δέσει μέσα σε ενα χρόνο.
Δημιουργήσαμε ενα καλό σύνολο, με όλα τα προβλήματα που υπήρχανε, με το προφανές, το γηπεδικό.
Ειλικρινά, μιλάμε οτι δεν ξέραμε την άλλη μέρα που θα κάναμε προπόνηση, δηλαδή μπορεί να το μαθαίναμε και το βράδυ.
Παίζαμε βέβαια στο Μοσχάτο, και το πρόβλημα μας ήταν οτι δεν είχαμε γήπεδο, φτάσαμε μέχρι σε 5×5 και 8×8 να κάνουμε προπόνηση, και κάποιες φορές σε
κανονικό.
Ο στόχος ήταν τα μπαράζ ανόδου, τα καταφέραμε, αλλά η θέση μας δεν αντικατόπτριζε την φετινή μας πορεία.
2) Τι πήγε στραβά στην διαδικασία των μπαράζ; Φυσικά είναι μια διαδικασία λίγων ημερών που κρίνονται όλα.
Ακριβώς αυτό, όποια ομάδα είναι στην φόρμα της μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες για να πετύχει τους στόχους της.
Όπως είπες πιο πριν εμείς μέχρι τον Δεκέμβριο ήμασταν αήττητοι, βέβαια όλες οι ομάδες έκαναν και την κοιλιά τους, χωρίς να υπάρχει κάποιος που να θεωρηθεί ξεκάθαρο φαβορί.
Η διαδικασία των πλέι οφ είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία, και όπως θα παρακολούθησες ανέβηκε η τέταρτη ομάδα απο αυτή την κατάταξη, οι Νέοι Ευγένειας, οι οποίοι παρεμπιπτόντως εξασφάλισαν την συμμετοχή τους την τελευταία αγωνιστική, όπως και ο Αστέρας Κερατσινίου στον άλλο όμιλο.
Άρα λοιπόν θέλει το σωστό τάιμινγκ, όπως και τύχη, πράγματα που εμείς δεν είχαμε.
3) Φέτος εγκαινιάστηκε και ένα νέο σύστημα στον Πειραιά, των μονών παιχνιδιών. Πιστεύετε οτι αυτό θα βοηθήσει στον ανταγωνισμό;
Θεωρώ οτι θα βοηθήσει, γιατί δίνει σε ομάδες μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά ακόμα και μια τρίτη ώστε να διεκδικήσουν την άνοδο.
Παράδειγμα ο Ολυμπιακός Περάματος, που είχε τρεις ευκαιρίες και δεν τα κατάφερε, μια ομάδα να τονίσουμε που ήταν πρώτη όλο τον χρόνο.
Επίσης και ο κόσμος το ευχαριστιέται, αλλά και κρατάει την αγωνία μέχρι τέλους.
4) Ξέρετε καλά το Πειραϊκό ποδόσφαιρο. Έχετε περάσει επίσης και απο ομάδες όπως ΑΣ Ποντίων, Φαληρικό, Πανφαληρικό. Πως τα είδατε φέτος, ανέβηκε
το επίπεδο;
Κοιτάξτε να δείτε, επειδή έχω δουλέψει και στην Αθήνα, τα τελευταία χρόνια μπορώ να πω με σιγουριά, οτι κάτι έχει αλλάξει.
Έχει αναβαθμιστεί το Πειραϊκό ποδόσφαιρο, έρχονται πια ποδοσφαιριστές που έχουν εμπειρία και απο τις εθνικές κατηγορίες.
Προσπαθεί βέβαια και η ΕΠΣΠ όσο μπορεί με όλες τις τις δυνάμεις, και νομίζω οτι πηγαίνει προς το καλύτερο.
5) Πάμε τώρα στο παρόν. Επιστρέψατε σε γνώριμα λημέρια και στο Αθηναικό ποδόσφαιρο, για λογαριασμό των Πετραλώνων, με την οποία είχατε συνεργαστεί πριν εξι χρόνια στην Γ’ ΕΠΣΑ, και τώρα θα βρίσκεστε στην Α’. Εχουν τεθεί κάποιοι στόχοι για την νέα σεζόν; Γιατί μιλάμε για ενα πολύ ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα.
Υπάρχει μια διαφορά στην Αθήνα απο τον Πειραιά, που μπορεί να μην είναι μεγάλη, αλλά στην πρώτη κατηγορία υπάρχουν πιο πολλές ομάδες επιπέδου Γ’ Εθνικής.
Αν σκεφτείς οτι σε αυτή την κατηγορία φέτος ήταν ο Φωστήρας και η Κηφισιά, και πρόσφατα το Αιγάλεω, ο Ηλυσιακός.
Άρα είναι τεράστια η δυσκολία όσον αφορά την κατηγορία αυτή και είναι μια πρόκληση για εμένα.
Αποδέχτηκα αυτή την πρόταση των Πετραλώνων, ήταν γνώριμη, δύσκολη ομάδα, πολύ κόσμο με πρωταγωνιστικό ρόλο τις προηγούμενες χρονιές, και στόχο έχουμε ενα καλό πλασάρισμα, γιατί ήδη έχουνε φύγει αρκετοί ποδοσφαιριστές, και έτσι δημιουργούμε πάλι κάτι καινούργιο.
6) Σας βοηθάει αυτό να δημιουργήσετε κάτι καινούργιο, ή θα προτιμούσατε κάτι πιο στέρεο με έτοιμο υλικό;
Θα το προτιμούσα απο την άποψη να υπήρχαν περισσότεροι παίκτες, αλλά απο κει και πέρα δεν θα σταματήσουμε εκεί πέρα.
Είναι δύσκολο το εγχείρημα.
Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις παίζουμε το κεφάλι μας όλοι οι προπονητές
7) Υπάρχει κάποιο κοινό σημείο με την προηγούμενη σας παρουσία εκεί;
Μπορώ να πω οτι ήταν λίγο καλύτερα τα πράγματα όσον αφορά το θέμα κορμού.
Καταφέραμε να πάρουμε την άνοδο, επειδή είχαμε αυτό το σύνολο απο την προηγούμενη χρονιά.
Τώρα δεν υπάρχει και είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.
8) Οι παροχές στην Αθήνα είναι καλύτερες απο ότι στον Πειραιά;
Δεν το συζητάμε, αυτό είναι δεδομένο.
Εδώ πέρα το γηπεδικό πρόβλημα απλά δεν υφίσταται σε συνάρτηση με τον Πειραιά.
Φέτος θα έχουμε γήπεδο διαθέσιμο όλη την εβδομάδα, και αυτομάτως εμένα προσωπικά θα μου φύγει ένα βάρος.
Υπάρχουν πολλά συν όσον αφορά τον χρόνο δουλειάς και τις ώρες που πρέπει.
9) Η προετοιμασία πότε ξεκινάει;
Ξεκινάει στις 7 του μηνός και το Πρωτάθλημα αρχίζει 22 Σεπτέμβρη.
10) Ως προπονητής έχετε περάσει απο όλες τις κατηγορίες στην Αθήνα. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους ή δεν απέχουν πολύ;
Κοιτάξτε να δείτε σε κάποιες ομάδες Α΄ κατηγορίας με κάποιες της Β’ υπάρχει κάποια διαφορά, πλην φυσικά αυτών που κάνουν Πρωταθλητισμό και είναι κατά καιρούς ασυναγώνιστες όπως είπαμε και πριν.
11) Ο κόσμος στην Αθήνα πως είναι; Στηρίζει, δένεται με την ομάδα της περιοχής του;
Βέβαια στηρίζει, γιατί υπάρχουν γειτονιές με ιστορία στην Αθήνα.
Ηλιούπολη, Χαραυγιακός, Βύρωνας (Αθηναϊκός και Δόξα), Πετρούπολη είναι ομάδες που έχουνε περάσει απο Β’ Εθνική, και όπως καταλαβαίνεις και τον κόσμο τους
διαθέτουν και τις απαιτήσεις τους, αλλά απο κει και πέρα είναι διαφορετικά, ζούνε σε άλλες συχνότητες.
12) Ποια είναι η στιγμή που έχει χαραχτεί στην μνήμη σας με την ομάδα των Πετραλώνων; Υπάρχει κάποια;
Η διετία 12-14 που βρέθηκα στα Πετράλωνα ήταν εξαιρετική.
Κυρίως όταν παίζαμε στην Γ΄ ΕΠΣΑ και κατορθώσαμε την άνοδο στην Β’ με σημαντικό διπλό κιόλας στην έδρα του αντιπάλου στο τέλος.
Είμασταν πρωτοδεύτεροι όλη την σεζόν, μαζί με την Κοψαχείλα, και ανεβήκαμε εμείς σαν πρώτοι και αυτοί σαν δεύτεροι.
Στην Β’ την επόμενη χρονιά, κάναμε ιδιαίτερα καλή πορεία που το επίπεδο ήταν πιο δύσκολο.
Σωθήκαμε αρκετά νωρίς και τερματίσαμε σε πολύ αξιόλογη θέση.
13) Φέτος μιας και βρίσκεστε στην Α’ κατηγορία πως θα προσεγγίσετε την τακτική σας, ανάλογα τις απαιτήσεις φυσικά και τους στόχους που έχετε θέσει;
Η φιλοσοφία μου είναι να προσπαθούμε να παίξουμε πρωτίστως καλό ποδόσφαιρο.
Δεν είμαι απο τους ανθρώπους που θα κλείσω την ομάδα μου στο μισό γήπεδο, για να πάρω ενα αποτέλεσμα.
Φυσικά ανάλογα και με το ρόστερ που έχεις αλλά και με τον αντίπαλο που παίζεις.
Το παν στο ποδόσφαιρο είναι φυσικά η τακτική, άρα λοιπόν προσαρμόζεσαι με τι ομάδα έχεις να παίξεις, ποιους πρέπει να δοκιμάσεις ώστε να μπορέσεις να
ανταπεξέλθεις, παίζουνε πάρα πολλά ρόλο και νομίζω οτι η προπονητική είναι ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα απο αυτό που βλέπει ο κόσμος απέξω.
Έχει βάθος, έχει δυσκολίες, όπως για παράδειγμα δουλεύεις όλη την εβδομάδα με τους ποδοσφαιριστές, μόνο ο προπονητής ξέρει ποίος είναι καλά, όχι μόνο
σε αγωνιστική φόρμα, αλλά και ψυχολογία, μπορεί να περνάει την φάση του για τον οποιονδήποτε λόγο.
Ανάλογα με το τάιμινγκ πρέπει να είναι έτοιμος να προσαρμοστείς.
Ξέρουμε τις αδυναμίες μας, ξέρουμε τα θετικά στοιχεία μας και αυτά θα χρησιμοποιούμε σε κάθε παιχνίδι για να αντιμετωπίσουμε τον αντίπαλο.
14) Όταν ήσασταν εσείς ποδοσφαιριστής και μάλιστα μέχρι την Β’ Εθνική, πόσο έχουνε αλλάξει οι τότε συνθήκες του προπονητή με σήμερα; Γιατί το ποδόσφαιρο αλλά και το κάθε άθλημα εξελίσσεται με την πάροδο των χρόνων.
Δεν το συζητάμε, διότι εγώ όταν ήμουν ποδοσφαιριστής σε υψηλό επίπεδο, όταν πήγα να πάρω το δίπλωμα του προπονητή νόμιζα οτι θα ήτανε πανεύκολο.
Όταν όμως συνέχισα κατάλαβα τελικά οτι δεν ήξερα τίποτα.
Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο ποδοσφαιριστής, όσον και να ξέρει μπάλα, με τον προπονητή.
Και στην ηλικία που είμαστε ακόμα εξελισσόμαστε, μαθαίνουμε, πηγαίνουμε σε σεμινάρια, πάντα έχουμε κάτι να μάθουμε και να πω κάτι που είπες και εσύ
το ποδόσφαιρο εξελίσσεται δεν μένει πίσω.
Απο την τακτική μέχρι και τον τρόπο εκγύμνασης του ποδοσφαιριστή.
Όταν παίζαμε εμείς υπήρχε μόνο ο προπονητής ο οποίος λάμβανε διάφορους ρόλους, μέχρι και του τεχνικού διευθυντή.
15) Απο φέτος οι κατηγορίες αναδιαρθρώνονται, πιστεύετε οτι επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα τις τοπικές κατηγορίες; Τα παιδιά που ξεκινάνε τώρα την πορεία τους τα επηρεάζει και αυτά με την σειρά τους, για την απόφαση τους να παίξουν σε μια ομάδα είτε τοπικού είτε Γ’ Εθνικής πχ;
Ενδεχομένως ναι, γιατί πηγαίνεις και εσυ μια κατηγορία παρακάτω.
Διαχωρίζονται κάποιες ομάδες, τώρα νομίζω ναι μεν επηρεάζονται αλλά οι δυσκολίες παραμένουν οι ίδιες.
Πιστεύω αναλόγως ο καθένας τι στόχους έχει και που θέλει να πάει, να υπερτιμούν πχ τον εαυτό τους και τις ικανότητες τους.
Όταν θα μπουν σε μια τέτοια διαδικασία καταλαβαίνεις και τις δυνάμεις σου αλλά και τις αντοχές σου.
16) Επίσης στο τοπικό οι ακαδημίες κάθε συλλόγου είναι η βάση. Εσείς στα Πετράλωνα τις έχετε δει, τι γνώμη έχετε σχηματίσει;
Ομάδα που δεν έχει ακαδημίες είναι καταδικασμένη.
Γιατί όταν κάθε χρόνο μπορείς να φέρνεις ποδοσφαιριστές για ένα χρόνο, και ”μισθοφόρους”, δεν μπορείς να έχεις και συνέχεια.
Αν δεν έχεις τουλάχιστον 10-12 δικά σου παιδιά να στηρίζεις και να συμπληρώνεις, δεν μπορείς να πάς πουθενά.
Υπάρχουν κάποια παιδιά που μπορούν να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα.
Εγώ συγκεκριμένα έχω δει 2-3 παιδιά, αλλά δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη ακόμα.
Επειδή όμως στις ακαδημίες μας έχουμε 50-60 παιδιά, αν δουλέψουμε με πρόγραμμα αυτά θα μπορούν να βοηθήσουν, και να έχουν και τα ίδια ενα μέλλον.
17) Τέλος πριν κλείσουμε, θα θέλαμε απο εσάς μια ευχή ή κάτι άλλο που θέλατε να πείτε και δεν είπατε, όσον αφορά το Πειραϊκό αλλά και το Αθηναικό
ποδόσφαιρο.
Εύχομαι και στα δυο οτι καλύτερο, υπομονή και επιμονή απο αυτούς που ασχολούνται με τις ομάδες τους, απο τον προπονητή μέχρι τον πρόεδρο.
Και πολύ περισσότερο στους ποδοσφαιριστές, και να ξέρουν οτι αν το αγαπάνε θα τους πάει και εκείνους πιο μπροστά.
