Παιχνίδι των παιδιών της Παραλίας, του Βουρκαρίου, Αγίου-Νικολάου και Καματερού, γιατί εκεί τα παιδιά ήταν ολημερίς στη θάλασσα και σκαρφίζονταν διάφορα παιχνίδια ή ασχολίες-ψαρέματα, που είχαν σχέση με το περιβάλλον της θάλασσας και της ακτής.
Φτιαχνόταν από τενεκέδες του λαδιού με μήκος περίπου 80 πόντους και ύψος 35, όσο η διπλωμένη λαμαρίνα. Στη Σαλαμίνα διατηρήθηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Φτιαχνόταν και σε άλλα μέρη, όπως Ερμιόνη ή Ζάκυνθο. Οι πιο μερακλήδες έβαζαν και ιστία, λίγο σύρμα, γέφυρα και κατάρτι. Το κόψιμο της λαμαρίνας, γύρισμα και ίσιωμα των ακμών γινόταν με σκεπάρνι.
Με λίγη κλωστή, δεμένη πλώρα – πρύμα για οδήγηση- χειρισμό, έπαιζαν στους μώλους και στο λιμάνι, καμαρώνοντας για το “δικό τους” καραβάκι.
Σχέδια: Ηλίας Δρίβας
Κατασκευή: Νίκος Πρ. Περδικούρης
Αναλώσιμα- Κείμενο: Ελένη Π. Μπίλλια
Χρωματισμός σκίτσων ημερολογίου: Xristos Fourikis
Από το ημερολόγιο “Τα παιχνίδια τότε” (Τύπωση Giannis Kondylis Giota Tsokaropoulou )
Η κατασκευή πραγματοποιήθηκε στο Λαογραφικό-Ναυτικό Μουσείο Σαλαμίνας, όπου και εκτίθενται τα καραβάκια.
Ελένη Π. Μπίλλια
Πρόεδρος Ν.Π.Δ.Δ. Βιβλιοθήκη – Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας
Δημοτική Σύμβουλος
