Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη μας παραχώρησε ο ιδρυτής και χρηματοδότης του Ολυμπιακού Περάματος, αλλά και διαιτητής στην ΕΠΣ Κορίνθου Δημήτρης Σαββατιανός.
Ο Σαββατιανός, μας μίλησε για τις συνέπειες της πανδημίας στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, για τον νέο προπονητή της ομάδας Γιώργο Δημητρέσκου, και για την πολύπαθη διαιτησία του ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, αλλά και το αβέβαιο μέλλον του.
Όπως έδειξαν τα ερασιτεχνικά σωματεία, άντεξαν στην πρώτη διακοπή, δείχνοντας ότι εν τέλει θα επιβιώσουν τη νέα ποδοσφαιρική σεζόν. Ο κορωνοϊός όμως είχε άλλα σχέδια, διακόπτοντας για δεύτερη φορά μέσα στο 2020 τη διεξαγωγή των πρωταθλημάτων. Τί το διαφορετικό υπάρχει σε αυτή την διακοπή με βάση τα όσα βλέπετε και ακούτε στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο; Πότε πιστεύετε ότι θα ξαναρχίσουν τα πρωταθλήματα; Θεωρείτε ότι θα επιβιώσουν όλα τα σωματεία με την επανέναρξη;
”Δυστυχώς με τη διακοπή οι ομάδες ”απενεργοποιήθηκαν”, με συνέπεια να χάνεται μία ολόκληρη χρονιά ενώ ταυτόχρονα επλήγησαν και στο οικονομικό κομμάτι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως οτι τον πρώτο λόγο έχει η υγεία. Σχετικά με την επανέναρξη, πιστεύω οτι η Β’ και η Γ’ κατηγορία δεν θα έχει θέμα με τον προγραμματισμό, μιας και οι αγωνιστικές είναι λίγες. Το μεγάλο πρόβλημα θα υπάρχει στην Α’ κατηγορία λόγω των πολλών ομάδων που έχει ο κάθε όμιλος. Πιστεύω πως σύντομα θα τελειώσει όλο αυτό. Παρ’ όλα αυτά, οι συνθήκες θα είναι διαφορετικές κυρίως από οικονομικής άποψης. Όσες ομάδες είχαν λεφτά, θα έχουν και όσες δεν είχαν, δεν θα έχουν. Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα όπου τα χρήματα έχουν σημαντικό ρόλο, γι’ αυτό και αν θες να πρωταγωνιστήσεις και να κάνεις γενικώς πρωταθλητισμό θα πρέπει να επενδύσεις. Επίσης, θα πρέπει και οι Δημοτικές Αρχές, αλλά και η Ένωση να σταθούν δίπλα μας, κοιτάζοντας κυρίως τα οικονομικά δεδομένα”.
Εσείς έχετε τους πόρους για να επιβιώσετε;
”Εμείς ανέκαθεν δεν είχαμε οικονομικό πρόβλημα, και ούτε θα έχουμε παρά τη διακοπή. Έχουμε περάσει πολλές δύσκολες καταστάσεις, όπου καταφέραμε εν τέλει να σταθούμε στα πόδια μας. Φέτος, έχουμε επενδύσει σε ποδοσφαιριστές και σε προπονητικό τιμ με κάποιους αθλητές μάλιστα να είναι και έμμισθοι. Γι’ αυτό και πιστεύω πως θα επιβιώσουμε φέτος, όντας πιστοί τους στόχους μας, όπως είναι η άνοδος στην κατηγορία, αλλά και η διεκδίκηση του πρωταθλήματος”.
Τί πρόγραμμα έχει δοθεί στους αθλητές σας ώστε να είναι σε εγρήγορση τον καιρό της πανδημίας;
”Το τεχνικό επιτελείο έχει βάλει ένα πρόγραμμα στους 24 ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ελέγχονται καθημερινά όσον αφορά τον τρόπο εκγύμνασης. Τα παιδιά είναι απόλυτα εμπιστοσύνης, ενώ επίσης βρίσκονται και σε καλή κατάσταση προπονητικά, κάτι που θα μας κάνει πιο έτοιμους στην μίνι προετοιμασία που θα υπάρξει πριν την επανέναρξη. Αυτό δεν είναι βέβαια το απόλυτο, γιατί και μόνο στο γεγονός οτι δεν έχουν ”πιάσει μπάλα”, τους αφήνει πίσω.
Έχουν παιχτεί μόλις 5 αγωνιστικές με την ομάδα σας να βρίσκεται στην 3η θέση, 3 βαθμούς πίσω από τη κορυφή. Πόσο ικανοποιημένοι είναι ποδοσφαιριστές και προπονητής, αλλά και εσείς και η κ. Μωρέ που βρίσκεται στην προεδρία της διοίκησης;
”Δεν είναι θέμα ικανοποίησης της εικόνας του Ολυμπιακού. Προσωπικά, δεν ήμουν καθόλου ικανοποιημένος στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς απέναντι στον ΑΟΑΔ, μία ομάδα που σέβομαι και δεν θέλω να θίξω. Θεωρώ οτι δεχθήκαμε το γκολ από υπεροψία, με αποτέλεσμα να χάσουμε. Σε αυτή την ήττα θεωρώ οτι έχει ευθύνη ο προπονητής, ο οποίος δεν μετέδωσε στους παίκτες οτι ο στόχος τους είναι υψηλός, έχοντας στο μυαλό τους μόνο τη νίκη. Η αλήθεια είναι οτι δεν κάναμε και το καλύτερο ξεκίνημα, καθώς μετά την ήττα από τον Άγιο Δημήτριο, φέραμε και μία ισοπαλία με τους Λέοντες Καμινίων. Από εκείνο το σημείο και έπειτα όμως, δείξαμε τις δυνατότητες μας, οι ποδοσφαιριστές μας έδειξαν την ποιότητα που διαθέτουν, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να παίρνουμε νίκες”.
Παρά το γεγονός ότι δεν έχει πολλές παραστάσεις σε ανδρικό επίπεδο, πήρατε την απόφαση να τον προσλάβετε. Πώς και πήρατε μία τέτοιου είδους απόφαση και δεν στραφήκατε σε κάποιον προπονητή που έχει περισσότερη εμπειρία;
”Στην αρχή ήμουν πάρα πολύ διστακτικός με τον κ. Δημητρέσκου. Ο λόγος είναι τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου όλοι μπορούν να κάνουν πολύ εύκολα τον προπονητή και να περάσουν την όποια ποδοσφαιρική φιλοσοφία έχουν. Λειτουργούσα με βάση αυτό το αίσθημα, νομίζοντας οτι είναι καλοί προπονητές, στηριζόμενοι από αυτά που έγραφαν στο διαδίκτυο. Όμως, δεν είναι αυτή η πραγματικότητα. Τον κ. Δημητρέσκου μου τον σύστησαν και στην αρχή μου ήταν απορριπτέος, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, αλλά και της απειρίας που έχει. Όμως, μετά από μία δεύτερη επαφή που είχαμε, μου απέδειξε οτι είναι πολύ πιο έμπειρος από τους ήδη έμπειρους προπονητές, κάτι που θα διαβεβαιωθεί και στο τέλος της χρονιάς όταν θα κάνουμε ταμείο. Έδειξε από την πρώτη στιγμή οτι είναι προπονητής και όχι προπονητής και γυμναστής παράλληλα, κάτι που παριστάνουν κάποιοι, με συνέπεια να υπάρχουν πολλοί τραυματισμοί, επειδή δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις”.
Πρόλαβε σε μεγάλο βαθμό να προσαρμοστεί με τους ποδοσφαιριστές;
”Έχει προσαρμοστεί αρκετά. Είναι σα να έχει δουλέψει χρόνια με τα παιδιά, παρά το λίγο καιρό που βρίσκεται. Όπως είπα προηγουμένως, και μόνο που δεν φέρνει τα προσωπικά του μέσα στο γήπεδο και παρουσιάζει έναν άλλο εαυτό, είναι σημαντικό για να επενδύσει πιο κοντά στη σχέση του με τους ποδοσφαιριστές”.
Ένα στοιχείο που τον χαρακτηρίζει προπονητικά είναι ότι βασίζεται στις ακαδημίες, στις οποίες έχει βρεθεί αρκετά χρόνια. Πιστεύετε ότι έχετε το καλό υλικό για να τον στηρίξετε;
”Δυστυχώς αρκετές ομάδες από τον Πειραιά έχουν τις ακαδημίες μόνο για οικονομικούς λόγους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην παίρνουν νεαρά παιδιά τα οποία τις ευκαιρίες που το αναλογούν μολονότι έχουν ταλέντο. Ακόμη και αν ανέβουν στην πρώτη ομάδα, θα πρέπει να έχουν πολλή υπομονή και αγωνιστική εμπειρία, ενώ ο προπονητής θα πρέπει να τους έχει και αρκετή εμπιστοσύνη. Συνεπώς, είναι ένα πολύ αξιοσημείωτο κομμάτι, καθώς θα μπορεί να χτιστεί η μικτή Πειραιά, αλλά και οι Εθνικές κατηγορίες. Έτσι θα πρέπει να λειτουργεί το Πειραϊκό ποδόσφαιρο, άμα θέλουμε να αλλάξουμε πράγματα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και μεις. Να δώσουμε τις ευκαιρίες που αναλογούν σε όσα περισσότερα νέα παιδιά γίνεται και όχι να δίνουμε λεφτά σε ποδοσφαιριστές σα να είναι μισθοφόροι”.
Ένας ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί φέτος στην πρώτη ομάδα είναι και ο γιος σας (Άγγελος Σαββατιανός) και μάλιστα σε πολύ μικρή ηλικία (14). Θα ήθελα να μου πείτε πώς νιώθετε πρώτα σαν πατέρας γι’ αυτήν την επιτυχία και παράλληλα εξέλιξη του γιου σας, αλλά και σαν διοίκηση, βλέποντας που ένα νεαρό παιδί το οποίο ανδρώνεται στις ακαδημίες σας βρίσκεται στην πρώτη ομάδα;
”Αρχικά ο Άγγελος έπαιξε και ένα παιχνίδι πέρυσι με την πρώτη ομάδα. Φέτος έπαιξε περισσότερο. Είναι καλός και προσπαθεί. Θα πρέπει βέβαια να παραμείνει σοβαρός, αν θέλει να τον εμπιστευτεί περισσότερο ο προπονητής του. Χαίρομαι που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο ένα νέο παιδί, ανεξάρτητα αν είναι ο γιος μου, το οποίο πραγματοποιεί τις δικές του προσδοκίες. Από κει και πέρα, αν μία ομάδα θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, δεν μπορεί να βασίζεται σ΄ ένα 14χρονο παιδί. Αυτό ευθύνεται στο γεγονός οτι τα παιδιά δεν έχουν αποκτήσει τη νοοτροπία του να κάνουν πρωταθλητισμό από μικρή ηλικία. Γι’ αυτό δυστυχώς τα σωματεία δεν πάνε μπροστά. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να κάνουν καλό έργο και οι προπονητές, καθώς οι περισσότεροι δεν έχουν δίπλωμα προπονητικής και είναι μόνο ποδοσφαιριστές. Αυτό σημαίνει οτι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να είναι στην παραπάνω θέση, ακόμα και στο μικρότερο τμήμα”.
Είστε ο ιδρυτής και εν μέρει ο χρηματοδότης αυτής της ομάδας, ενώ η γυναίκα σας η κ. Μωρέ είναι η πρόεδρος. Θα ήθελα να μου πείτε πότε ιδρύθηκε η ομάδα, αλλά και τους λόγους που φτάσατε σε αυτήν την απόφαση.
”Ο Ολυμπιακός Περάματος ιδρύθηκε το 2004. Αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την ομάδα μέσω μιας ιδέας ενός φίλου την ώρα που παίζαμε μπάλα. Σκεφτήκαμε να δούμε πιο σοβαρά το ποδόσφαιρο από το να παίζουμε απλά μπάλα στα 5Χ5 και στα 8Χ8. Η αρχική μας σκέψη ήταν να ονομαστεί η ομάδα Ποσειδώνας Περάματος. Κάποια στιγμή όμως, ένας κύριος μας είπε πως το Πέραμα δεν είχε Ολυμπιακό, γεγονός που μας έπεισε να αλλάξουμε την ονομασία. Δεν μας ενδιέφερε το αν θα ανεβαίναμε κατηγορίες, ή θα κερδίζαμε ή θα χάναμε. Υπήρχαν κυμαινόμενες καταστάσεις στον σύλλογο, όπως για παράδειγμα οτι μηδενιστήκαμε τρεις φορές. Παρά το γεγονός οτι μας είχαν στο περιθώριο, τη χρονιά 2009-10 η ομάδα συγκροτήθηκε, κάνοντας αξιοσημείωτες χρονιές (2012-13, 2013-14, 2014-15, 2017-18). Πιστεύω πως μέσα από αυτές τις χρονιές μάθαμε πολλά από τα λάθη μας, όπως στον τρόπο επιλογής ενός σωστού προπονητή, γιατί αρκετοί από αυτούς που είχαμε δεν ήταν αληθινοί προπονητές. Μόνο ο Δημήτρης Βουτσινάς ήταν, ο οποίος μάλιστα είναι και πολύ καλός μου φίλος. Γενικά έχουμε παρουσιάσει μία θετική εικόνα στον κόσμο, ενώ θαρρώ να πω πως μας γνωρίζει αρκετός κόσμος όχι μόνο από τον Πειραιά”.
Σας φαίνεται κάποιες φορές λίγο περίεργο που η γυναίκα σας έχει αναλάβει χρέη προέδρου, πράγμα ασυνήθιστο για μία ομάδα;
”Καταρχάς η Ιωάννα είναι μία γυναίκα με αρκετή εμπειρία σε αυτό το κομμάτι, μιας και τα τελευταία 8 χρόνια έχει εκλεγεί στο διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης, ενώ τα τελευταία 12 εμπλέκεται με τον σύλλογο. Έχει τον τρόπο για να διαχειριστεί μία ομάδα, και χάρης εκείνη, η ομάδα έχει βρεθεί εκεί που βρίσκεται. Δεν έχει κάποιο πρόβλημα να αντιμετωπίσει γιατί ξέρει τί θέλει από τον σύλλογο. Σίγουρα υπάρχει απογοήτευση για κάποιες καταστάσεις, αλλά είναι ένας άνθρωπος μαχητικός, γνωρίζοντας πράγματα για το ποδόσφαιρο τα οποία δεν γνωρίζουν άλλοι που παριστάνουν τους ειδήμονες. Δεν είναι η μόνη γυναίκα πρόεδρος στον Πειραιά, αλλά πιστεύω οτι είναι ξεχωριστή, κάνοντας με αγάπη και μεράκι το έργο της, χωρίς να παρεμβαίνει στο αγωνιστικό κομμάτι, εμπιστευόμενη τις ικανότητες των ποδοσφαιριστών και των προπονητών. Είναι ένας άνθρωπος που καλώς ή κακώς έχει γράψει τη δική της σελίδα στο Πειραϊκό ποδόσφαιρο, κάτι που φαίνεται και από τα πολλά χρόνια εκλογής της στη διοίκηση του Πειραιά από τα σωματεία, αλλά και από τα βραβεία που έχει παραλάβει”.
Παίρνετε μέρος στις αποφάσεις της ομάδας ή της παίρνει μόνη της;
”Σχετικά με το θέμα της ομάδας, υπάρχει κοινή συζήτηση όχι μόνο με μένα, αλλά και με όλο το ΔΣ. Υπάρχουν διάφορες απόψεις από πολλούς. Τον πρώτο λόγο όμως έχει αυτός που βάζει τα περισσότερα λεφτά. Έχει άλλη βαρύτητα η άποψη κάποιου που βάζει στην ομάδα 1 ευρώ και άλλη αυτού που βάζει 50.000 ευρώ και ‘μείς είμαστε μία ομάδα που έχει βάλει χρήματα, είτε για να φτιάξουμε δικά μας αποδυτήρια, είτε για να δώσουμε μισθό σ’ έναν παίκτη. Τον τελευταίο λόγο όμως πρέπει να τον έχει ο πρόεδρος το οποίο θα πρέπει να είναι και το αφεντικό. Γενικά στο ποδόσφαιρο θα πρέπει να υπάρχει αφεντικό στην ομάδα, λίγο-πολύ, το οποίο θα καλείται να παίρνει όλες τις αποφάσεις, εύκολες ή δύσκολες”.
Ποια είναι η πιο δύσκολη απόφαση που έχει πάρει σαν πρόεδρος του Ολυμπιακού;
”Να συνεχίσει να λειτουργεί τον σύλλογο μετά και το φιάσκο που πάθαμε τη σεζόν 2017-18. Ήταν μία χρονιά όπου πηγαίναμε για άνοδο, αλλά βρέθηκαν κάποιοι μέσα από την ομάδα που ”έπαιξαν μπάλα” πίσω από τη πλάτη μας για να μην προβιβαστούμε. Γι’ αυτό και ήταν μεγάλη πρόκληση το αν θα συνεχίσει στην ομάδα ή όχι”.
Εκτός από ιδρυτής και χρηματοδότης, είστε και διαιτητής στην ΕΠΣ Κορίνθου, ενώ παλαιότερα ήσασταν και στον Πειραιά. Θα ήθελα να μου πείτε αρχικά για ποιους λόγους πήρατε την απόφαση να μεταφερθείτε από την Ένωση του Πειραιά σε αυτή της Φθιώτιδας.
”Αρχικά βρίσκομαι στο χώρο της διαιτησίας από το 2008. Ξεκίνησα από την ΕΠΣ Πειραιά, συνέχισα στην ΕΠΣ Φθιώτιδας και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Κόρινθο. Ήταν μία εναλλακτική λύση όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Είναι ένα θαυμάσιο ταξίδι αρκεί να είναι ανεπηρέαστο. Όταν ξεκίνησα να είμαι διαιτητής, η διαιτησία στον Πειραιά ήταν αμφιλεγόμενη. Κατά την άποψή μου, τα άτομα που πλαισίωναν την επιτροπή διαιτησίας εκείνη την περίοδο είχαν ιδιοτέλειες με εξαίρεση κάποιους, γεγονός που το αντιλήφθηκα γρήγορα. Θεωρώ οτι δεν ήμουν αρεστός στην τότε επιτροπή γιατί ήξερα πράγματα πριν ακόμα γίνω διαιτητής. Επίσης, θα ήθελα να αναφέρω πως όταν έγινα ρέφερι, ποτέ δεν επηρέασα κάποιον συνάδελφο να σφυρίξει υπέρ του Ολυμπιακού. Ο ρόλος του είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν του ποδοσφαιριστή. Θα πρέπει να αποτυπώνει στο φύλλο αγώνα την πραγματικότητα, μέσα από αυτά που άκουσε και είδε. Δυστυχώς αρκετοί διαιτητές γράφουν αυτά που φαντάζονται, με αποτέλεσμα να υπάρχουν παρατράγουδα, είτε από φιλάθλους, είτε από παράγοντες. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε χαμηλή ποιότητα διαιτησίας, έχοντας ως συνέπεια να υπάρχουν ξένοι διαιτητές και αρχιδιαιτητές στη χώρα μας. Από τον Πειραιά έφυγα πριν 4 χρόνια για να μην φέρω σε δύσκολη θέση την τότε επιτροπή, την ομάδα μου και τη γυναίκα μου που ήταν πρόεδρος, καθώς μπορεί να με κατηγορούσαν οτι επηρέαζα διαιτητές υπέρ της ομάδας μου. Έτσι, έφυγα για τη Φθιώτιδα όπου το επίπεδο ήταν υψηλότερο, ενώ οι συνθήκες ήταν καλύτερες. Λόγω της απόστασης όμως, αναγκάστηκα να φύγω για την Κόρινθο, όπου μέχρι στιγμής είναι πολύ καλά. Σημαντικός παράγοντας είναι το γεγονός οτι δεν έχουν εικόνα για σένα, κάτι που είναι καλό για τον διαιτητή γιατί δεν φθείρεται ευκολότερα”.
Υπάρχει ‘’νέο αίμα’’ στη διαιτησία;
”Πρωτίστως, θα πρέπει οι παράγοντες του Πειραιά να αλλάξουν νοοτροπία και να αφήσουν τους νέους διαιτητές να δημιουργήσουν και να μην υποστηρίζουν οτι τάσσονται υπέρ κάποιας ομάδας γιατί δεν ισχύει, λόγω του οτι σήμερα δεν υπάρχει εχεμύθεια του λόγου. Θα πρέπει πρώτα ένας έμπειρος διαιτητής να διαιτητεύει στις ερασιτεχνικές κατηγορίες ώστε να υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ διαιτητή, ποδοσφαιριστή και παράγοντα και να παίρνει ταυτόχρονα ο νέος μαθήματα από τον έμπειρο που θα βρίσκεται δίπλα του. Δεν γίνεται να τον κατηγορούν συνέχεια επειδή ένας προπονητής ή παράγοντας είναι ανίκανος. Σίγουρα θα κάνει λάθη, με τα οποία όμως θα πρέπει να ασχολείται ο παρατηρητής διαιτησίας. Δυστυχώς, στις ερασιτεχνικές κατηγορίες ο διαιτητής είναι απροστάτευτος, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες να δεχθεί κάποια σωματική επίθεση, κάτι που σημαίνει οτι θα αποθαρρυνθεί να ξαναβρεθεί στο γήπεδο από αυτή τη θέση. Άμα ασχολούμαστε συνεχώς με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, θα καταλήξουν να υπάρχουν ξένοι διαιτητές στη Γ’ κατηγορία, επειδή δεν θα υπάρχουν Έλληνες. Εκεί επίσης φαίνεται και ο επαγγελματίας προπονητής ή παράγοντας. Να μην ασχολείται με τον διαιτητή παρά μόνο με την ομάδα του. Θέλουμε νέα παιδιά στο χώρο γιατί δεν θα υπάρχουν, κάτι που φαίνεται και από τις σχολές οι οποίες ολοένα και λιγοστεύουν. Είναι ένα κομμάτι που θα πρέπει να το αφήσουμε να λειτουργήσει θεσμικά, κάτι που νομίζω οτι θα γίνει με τον καλύτερο τρόπο”.
Πώς νιώσατε που το 2016 βρεθήκατε δίπλα σ΄ έναν τόσο γνωστό διαιτητή όπως είναι ο Ηλίας Σπάθας και μάλιστα σε έναν τελικό Κυπέλλου;
”Είναι ένας πολύ σημαντικός παράγων της διαιτησίας. Παρά το γεγονός οτι σταμάτησε από τις πρώτες Εθνικές κατηγορίες, ο Ηλίας συνέχισε να βρίσκεται στη διαιτησία αλλά σε ερασιτεχνικό επίπεδο, κάτι που θα πρέπει να κάνουν και οι υπόλοιποι έμπειροι διαιτητές, γιατί όλοι από τα ερασιτεχνικά ξεκίνησαν. Να βρίσκονται δίπλα στα νέα παιδιά για να πάρουν εμπειρίες. Πράγματι ήταν δέος και υπερηφάνεια να συνεργαστώ μαζί του, όπως πιστεύω και εκείνος με μένα. Παρ’ όλα αυτά όμως, δεν αισθάνθηκα καθόλου ”μικρός” απέναντί του γιατί και γω με τη σειρά μου έχω χτίσει το δικό μου όνομα στη διαιτησία. Νομίζω οτι ο καθένας έχει τη δική του φαρέτρα στη διαιτησία, κάτι που μας κάνει να έχουμε αλληλοσεβασμό και αλληλοεκτίμηση μεταξύ μας. Τολμώ να πω επίσης, πως αν ξεκίναγα και γω την καριέρα μου από μικρή ηλικία όπως έκανε ο Ηλίας, θεωρώ οτι θα έκανα μεγαλύτερη καριέρα από τον κάθε διαιτητή. Το ξέρω οτι μπορεί να φανεί εγωιστικό αλλά έτσι αισθάνομαι”.
Η διαιτησία είναι ένα επάγγελμα στο οποίο δέχεσαι αρκετή κριτική, αλλά και απειλές. Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή που έχετε δεχθεί εσείς προσωπικά;
”Για να βρεθεί κάποιος διαιτητής σε τέτοια θέση, θα πρέπει να έχει δείξει και την ταυτότητά του. Τί προσωπικότητα είναι δηλαδή. Άμα κρατάει τη θέση του και δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν πρόκειται να πάθει τίποτα. Αν όμως κάνει συνεχώς δημόσιες σχέσεις και αυτοπροβάλλεται, είναι πιο πιθανό να δεχθεί απειλή. Ο σωστός δρόμος του διαιτητή είναι μοναχικός. Δυστυχώς, υπάρχουν επηρεαζόμενοι διαιτητές στον Πειραιά και πριν κυβερνήσεως του κ. Ανατολάκη, οι οποίοι έπαιζαν παιχνίδια πίσω από τη πλάτη πολλών ανθρώπων. Δεν σημαίνει οτι φταίει πάντοτε η επιτροπή, γιατί κάποιες φορές μπορεί να μην έχει επίγνωση των πραγμάτων. Όμως, υπήρχαν φορές που είχε ντοκουμέντα στα χέρια της και τα αγνοούσε. Το ίδιο ισχύει και στην Κόρινθο. Αρκετοί έχουν δεχθεί απειλή για τους ίδιους λόγους. Εγώ προσωπικά έχω πετύχει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι. Να ξεχωρίσω το κομμάτι του διαιτητή με αυτό του παράγοντα. Και γω όταν ήμουν στον Πειραιά απειλήθηκα, αλλά δεν πτοήθηκα. Δεν κρύφτηκα, ούτε απάντησα με ανάλογη απειλή. Γενικά δεν υπήρχε διαιτησία στα όσα χρόνια βρίσκομαι στο χώρο η οποία να ήταν κακή”.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον της διαιτησίας σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αλλά και γενικά του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου;
‘‘Για να υπάρχει μέλλον στη διαιτησία, θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία από τα χαμηλά πατώματα των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων προς τους διαιτητές. Μία δική μου άποψη για τους νέους διαιτητές είναι να διαιτητεύουν αμισθί στην Γ’ ερασιτεχνική κατηγορία, όταν τελειώσουν από τη σχολή τους. Ακόμη, θα πρέπει οι παρατηρητές διαιτησίας να είναι έμπειροι άνθρωποι και όσο το δυνατότερο μικρότερης ηλικίας, καθώς τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με παλιά. Είναι κάτι όπου υστερούμε, γιατί δεν είμαστε σε θέση να διακρίνουμε ποιοι είναι αξιόλογοι και ποιοι όχι, ώστε να προβιβάσουν τους νέους διαιτητές σε μεγαλύτερες κατηγορίες ή να σφυρίξουν σε ένα ντέρμπι. Με ενοχλεί πολύ όταν λένε να διευθύνει ένας αξιολογημένος διαιτητής ένα ντέρμπι Β’ κατηγορίας από το να μπει στη θέση του ένας νεαρός, ώστε να πάρει παράλληλα και εμπειρία. Συνεπώς, αν τους προσβάλουμε και δεν είμαστε αξιόπιστοι μαζί τους, θα έχουμε σοβαρό θέμα. Αυτό φαίνεται και στις παραπάνω κατηγορίες, όπου για μένα οι πιο πολλοί δεν είναι άξιοι να βρίσκονται εκεί. Και μάλιστα, έχουν και περισσότερα μέσα, από τον τέταρτο διαιτητή μέχρι και το VAR. Για να κάνει βήματα μπροστά το Ελληνικό ποδόσφαιρο, θα πρέπει να απομακρύνουμε τους ανθρώπους που το βλάπτουν. Ακόμη, μαζί με το πρόβλημα της διαιτησίας, σημαντικό πρόβλημα είναι και η νομιμοποίηση των σωματείων. Δυστυχώς στον Πειραιά μόνο 30 σωματεία από τα 87 συνολικά είναι νομιμοποιημένα, κάτι που σημαίνει οτι η Ένωση, η οποία προσπαθεί για το καλύτερο, θα πρέπει να κάνει πιο δραστικές κινήσεις για να λυθεί το πρόβλημα. Είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει άμεσα γιατί επέρχονται εκλογές, και είναι ντροπή να έχουν δικαίωμα ψήφου σχεδόν το 1/3 των σωματείων. Αν δεν γίνει αυτό πράξη, τα σωματεία θα είναι πολύ λίγα, όσοι και οι διαιτητές επίσης. Θα υπάρξει δηλαδή Lockdown στο ποδόσφαιρο”.
