Το 1978, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης κυκλοφορεί το τραγούδι ύμνο των θερινών:
«Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά…».Το 1982, η Χριστιάνα τραγουδά σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη, ακόμα ένα νοσταλγικό τραγούδι που αναφέρεται σε μια ολόκληρη εποχή, που στιγματίστηκε από την αγαπημένη συνήθεια των θερινών:
«Το καλοκαίρι θα ‘ρθει
Στη ταράτσα του Βοξ
η Μελίνα θα παίζει την Στέλλα.
Ραντεβού θα σου δίνω
στα σκαλιά του Εκράν,
να κοιτάμε τις νύχτες
τη Μανιάνι γκρο-πλαν
καρφωμένη με δέκα σαΐτες…»
Τα Θερινά σινεμά μυρίζουν εδώ και δεκαετίες γιασεμί .
Φέρνουν αναμνήσεις από βραδιές με πανσέληνο αστέρια και ποπ κορν.
Διαθέτουν στιλ, φανατικό κοινό και μια ιδιαίτερη νοσταλγική αισθητική συνδεδεμένη με το καλοκαίρι.
Το θερινό Σινεμά στα Σελήνια Σαλαμίνας «cine Σελήνη» έχει αφήσει την δική του ιστορία πάνω από 20 χρόνια και συνεχίζει!
Φωτογραφίες Κωνσταντίνος Σεβαστιάδης
