Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Προφήτου Αμώς, των Αγίων Αχαϊκου και Σταφανά του οσίου Ιερωνύμου και του Αγίου Αυγουστίνου Επισκόπου Ιππώνος.
Ο Προφήτης Αμώς
Ο Προφήτης Αμώς ήταν βοσκός, αλλά η χάρις του Αγίου Πνεύματος και η αφοσίωσή του στο θέλημα του Τριαδικού Θεού τον ανέδειξαν σε Προφήτη. Έζησε 800 χρόνια προ Χριστού, και στις προφητείες του χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα και ελέγχει αυστηρά τον αποστάτη από το θέλημα του Θεού, λαό του Ισραήλ.
Παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο μέτα από φοβερό ξυλοδαρμό από τον Οζία, υιό του ειδωλολάτρη ιερέα Αμασία. Το σώμα του κηδεύτηκε στη γενέτειρά του Θεκουέ της Ιουδαίας.
Ο προφήτης Αμώς χαρακτηρίζεται ως ο προφήτης της κρίσεως και της δικαιοσύνης του Θεού.
Ο Άγιος Αυγουστίνος
Ο Άγιος Αυγουστίνος (το όνομά του ήταν Aυρήλιος- Αυγουστίνος) γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμιδίας στην Αφρική, το έτος 354 μ.Χ. από φλογερή χριστιανή μητέρα, τη Μόνικα (η μνήμη της τιμάται στις 4 Μαΐου) και πατέρα ειδωλολάτρη, τον Πατρίκιο. Τις εγκύκλιες σπουδές του πραγματοποίησε στην πατρίδα του και στη συνέχεια μετέβη για ανώτερες σπουδές στην Καρχηδόνα.
Ως νεαρός φοιτητής έζησε έκλυτη ζωή, φθάνοντας ηθικά πολύ χαμηλά. Μάλιστα στην Αφρική, αναδείχθηκε σε σφοδρό οπαδό του Μανιχαϊσμού. Αργότερα όμως όταν έφθασε στο Μιλάνο, οι θερμές ολονύκτιες προσευχές της μητέρας του, η επισταμένη μελέτη των αγίων Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Επισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου έφεραν τον Αυγουστίνο σε μεταμέλεια και συντριβή για τον πρότερο βίο. Ζήτησε αυτοβούλως να κατηχηθεί στη διδασκαλία της Ορθοδόξου Πίστεως, απέβαλε τις μανιχαϊστικές αντιλήψεις και αφοσιώθηκε στο Σωτήρα Χριστό. Βαπτίστηκε χριστιανός μαζί με τον 15χρονο γιο του Αδεοδάτη.
Ακολούθως επέστρεψε στην Αφρική, όπου δίδαξε με ένθεο ζήλο το ιερό Ευαγγέλιο και την αξία της εν Χριστώ ζωής. Μετά την κοίμηση της μητέρας του, πήγε στη Ρώμη, όπου κι εκεί διέδωσε το Χριστιανισμό.
Ποίμανε με σύνεση και διάκριση το ποίμνιό του για 34 ολόκληρα χρόνια και εκοιμήθη ειρηνικά σε ηλικία 76 ετών.
Ο ιερός Αυγουστίνος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους χριστιανούς στοχαστές και θεολόγους και ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς της λατινικής πατρολογίας.
Ο όσιος Ιερώνυμος
Γεννήθηκε το 345 μ.Χ. στο χωριό Στριδώνα της Δαλματίας από γονείς ενάρετους χριστιανούς, οι όποιοι, για να τον μορφώσουν ευρύτερα, τον έστειλαν στη Ρώμη. Εκεί βαπτίστηκε, αλλά και εκεί ως ευμετάβλητος νέος έπεσε στη διαφθορά.
Μετά τη Ρώμη επισκέφθηκε διάφορες χώρες καταλήγοντας στην Ανατολή. Το 373 μ.Χ. έφθασε στη φημισμένη Αντιόχεια, για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αφού βέβαια γρήγορα συνήλθε από τις νεανικές του παρεκτροπές, αποσύρθηκε στην έρημο της Χαλκίδας (στη Συρία) και ζούσε ασκητική ζωή.
Στη συνέχεια, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνωρίστηκε με το Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και το Γρηγόριο Νύσσης (αδελφό του Μ. Βασιλείου) και από εκεί επέστρεψε στη Ρώμη.
Στη γνωριμία του με τον Ιερώνυμο αναφέρεται και ο Άγιος Επιφάνιος Σαλαμίνος στο έργο του «Πανάριον».
Ο Άγιος Ιερώνυμος κοιμήθηκε το έτος 420 μ.Χ. στη Βηθλεέμ. Αργότερα το ιερό του λείψανο μετακομίστηκε στη Ρώμη και εναποτέθηκε στον Ναό της S. Maria Maggiore. Ακολουθία του Αγίου Ιερωνύμου, ποίημα Νήφωνος Αγιορείτου, εκδόθηκε στην Αθήνα το 1925 μ.Χ.
Μελετώντας το Συναξάρι των Αγίων μας συνειδητοποιούμε περισσότερο τις ελλειματικότητες και τις αδυναμίες του ανθρώπου στον κόσμο τούτου και ταυτόχρονα τη δύναμη της μεταμέλειας και της μεταμόρφωσης του ανθρώπου που επέρχεται με τη χάρη και τη παντοδυναμία του Αγίου Πνεύματος κι αφού το θέλει διακαώς ο ίδιος άνθρωπος.
