Σήμερα, 1η Αυγούστου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των αγίων Επτά Μαρτύρων Παίδων, των Μακκαβαίων (Αβείμ, Αντωνίου, Αχείμ, Γουρίου, Ελεαζάρου, Ευσεβωνά και Μαρκέλλου), της μητρός αυτών Σολομονής και Ελεαζάρου (†166 π.Χ.) του διδασκάλου αυτών, καθώς και των εν Πέργη Αγίων εννέα Μαρτύρων (Αλεξάνδρου, Άττου, Ευκλέους, Κατούνου, Κινδέου, Κυριάκου, Λεοντίου, Μηναίου και Μνησιθέου).
Οι Άγιοι εννέα μάρτυρες, έζησαν στην εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Ο Χριστιανισμός είχε στερεωθεί στις καρδιές τους από μικρή ηλικία και έγινε ακόμη πιο στέρεος, όταν έγιναν έφηβοι, αφού τρέφονταν από τις αγιαστικές πράξεις της Εκκλησίας και την εμβάθυνση στη μελέτη των ιερών κειμένων.
Ένα βράδυ πήγαν στον ειδωλολατρικό ναό της Αρτέμιδος και εξαφάνισαν όλα τα παγανιστικά σύμβολα. Μετά την ενέργειά τους αυτή, υποβλήθηκαν σε φρικτά βασανιστήρια.
Όσοι είδαν τους μάρτυρες να δοκιμάζονται, αλλά ταυτόχρονα να αντέχουν τα δεινά, με τη δύναμη του Εσταυρωμένου Ιησού, πράγματι εξεπλάγησαν και φώναξαν με μία φωνή «Μέγας και αληθινός ο Θεός των Χριστιανών!».
Τότε, έγινε το θαύμα.
Αμέσως ακούστηκαν βροντές και άρχισε να πέφτει βροχή, ενώ συγχρόνως μία φωνή προσκαλούσε τους Αγίους στον ουρανό.
Ενώ οι Μάρτυρες στο άκουσμα της θείας φωνής χάρηκαν, ο τύραννος διέταξε αμέσως να τους αποκεφαλίσουν.
Η μετάβαση της ανθρωπότητας από την εποχή της λατρείας των ειδώλων και του μύθου στην εποχή της χάριτος και της αληθινής πίστης στον Τριαδικό Θεό δεν ήταν εύκολη πορεία.
Ακόμη και σήμερα πολλοί άνθρωποι, συνειδητά ή ασυνείδητα, καθησυχάζουν τη συνείδησή τους με εύκολες θρησκευτικές τυπολατρικές διατάξεις, ενώ, η αυθεντική αλήθεια θέλει κόπο και θυσίες, αλλά ταυτόχρονα και βαθιά αγάπη για την αλήθεια και την τιμιότητα, όπως τις σφράγισε με την προσωπική του θυσία ο Εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός.
