Τον Μιχάλη Βουτσαρά τον είχα δει πολλές φορές να αγωνίζεται με την φανέλα του Παναθηναϊκού στην δεκαετία του 1960. Εκείνος όμως δεν με ήξερε και όταν του τηλεφώνησα για μια συνέντευξη δεν είχε κανένα πρόβλημα το ραντεβού κλείστηκε γρήγορα στο Πρακτορείο ΟΠΑΠ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας που διατηρεί πολλά χρόνια.
Ήταν ο ίδιος όπως πριν 50 χρόνια αμέσως τον γνώρισα, αυτές οι επαφές με βετεράνους ποδοσφαιριστές για μένα ήταν και είναι μεγάλες στιγμές γιατί στην φαντασία μου ήταν πλασμένοι ήρωες από το παιδικά μου χρόνια ανεξαρτήτως ομάδων και χρωμάτων.
Πάντα στις συνεντεύξεις μου ξεκινάω με μια περιγραφή να τους φτιάχνω την εικόνα τους από το πέρασμα τους με την στρογγυλή θεά την μπάλα, όπως τους έχω αξιολογήσει εγώ από την 60 χρονη πορεία μου μέσα στα γήπεδα.
Αυτό οι περισσότεροι Βετεράνοι το έχουν αντιληφθεί και δέχονται με την μια να τους “ανακρίνω” για την καριέρα τους .
Πάμε Μιχάλη Βουτσαρά ήταν 24 Μαρτίου 2014 τεράστιο όνομα για τον Παναθηναϊκό που τον είχαν σίγουρο στον Ολυμπιακό και τον έχασαν όπως χάθηκε για τον Ολυμπιακό και ο Ανδρέας Παπαεμανουήλ. Θα τα πούμε για τον Παπακανόνη την επόμενη βδομάδα.
Ένας ζωντανός θρύλος του Ελληνικού ποδοσφαίρου και του Παναθηναϊκού. Ο Μιχάλης Βουτσαράς ήταν ένα από τα αστέρια της εποχής. Τότε που το ποδόσφαιρο τραβούσε τον κόσμο στα γήπεδα σαν μαγνήτης και ήταν πάντα ασφυκτικά γεμάτα κάθε Κυριακή. Το όνομα Μιχάλης Βουτσαράς είναι συνδεδεμένο με την πιο λαμπρή ιστορία των Πρασίνων όλων των εποχών. Από το 1960 έως το 1965 κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και ένα κύπελλο το 1967. Το 1964 το πρωτάθλημα το πήρε αήττητος με το πληρέστερο και καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών για τον Παναθηναϊκό.
Μιχάλης Βουτσαράς-Τάκης Οικονομόπουλος-Νίκος Τζουνάκος-Γιώργος Αντρέου-Κώστας Λινοξυλάκης-Σωτήρης Αγγελόπουλος-Γιάννης Νεμπίδης-Ζαχαρίας Πιτυχούτης-Τάκης Λουκανίδης Βαγγέλης Πανάκης-Μίμης Δομάζος-Μίμης Μπενάρδος-Γιάννης Χολέβας-Δημήτρης »Λωρης» Θεοφάνης- Δημήτρης Φυλακούρης- Κώστας Τουμπέλης, Φραγκίσκος Σούρπης-Αριστείδης Καμάρας -Τάκης Παπουλίδης-και Στέλιος Παναγιωτίδης. Προσωπικά, εγώ τον είχα γνωρίσει μικρός από τα τσιγκάκια των φωτογραφιών από τις τσίχλες.
-κ. Μιχάλη από ποια ομάδα ξεκινήσατε να παίζετε ποδόσφαιρο;
Πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω για τα τόσα κολακευτικά λόγια για μένα. Ξεκίνησα το 1952, 17 ετών από την Άμυνα Ρούφ στη γειτονιά μας και το 1954 πήγα στην Δόξα Πειραιώς. Εκεί έπαιξα δύο χρόνια. Το 1956 με είδε ο προπονητής του Παναθηναϊκού κ.Κλείσοβιτς και με ζήτησε. Όμως δεν ήταν εύκολο να φύγω διότι η Δόξα Πειραιώς έπρεπε να πάρει την άδεια από τον Ολυμπιακό επειδή ήταν Πειραϊκό σωματείο. Τελικά έγινε η μεταγραφή σχεδόν τζάμπα, αλλά στα πρώτα φιλικά παιχνίδια έπαθα ένα σοβαρό τραυματισμό από κλωτσιά στο πρόσωπο και έμεινα έξη μήνες έξω.
-Ποιος ήταν τερματοφύλακας τότε στον Παναθηναϊκό;
Ήταν ο Απέργης και ο Σαραντάκης. Το 1957 καθιερώθηκα στην πρώτη Ομάδα και μέχρι το 1963 έπαιζα βασικός. Ήρθε ο Τάκης Οικονομόπουλος και εγώ έπαιζα μόνο στα εκτός έδρας παιχνίδια σαν πιο έμπειρος. Το 1963 ήρθε και ο Ηρακλής Βόμβας από τον Παναιγιάλειο. Έμεινα στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1967 και δεν πήγα σε άλλη ομάδα. Σταμάτησα σε ηλικία 31χρ.
-κ. Μιχάλη είχατε μια συμμετοχή στην Εθνική Ελλάδος;
Ναι στο Άουσμπουρκ της Δ. Γερμανίας χάσαμε 2-1. Σύνθεση: Βουτσαράς-Αρ.Καμάρας-Στεφανάκος-Τ.Βασιλείου-Τ.Παπουλίδης-Δομάζος-Πολυχρονίου-Μαστρακούλης-Απ.Βασιλειάδης-Παπαεμανουήλ.Ποσειδών.
Δυτική Γερμανία: Τιλκόφσκι, Σνέλιγκερ, Σούλτς, Έρχαρντ, Γκίζεμαν, Κρέϊβ Χέρμαν, Ζέελερ, Χάλερ, Μρίλς
Προκριματικά Παγκοσμίου κυπέλλου 1962 σκόρερ: Ζέελερ 6″ 26″ Παπαεμανουήλ 59″ θεατές 40.000
-Μιλήστε μας λίγο για τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια του Παναθηναικού για το κύπελλο πρωταθλητριών.
Το πρώτο ματς ήταν με την Χράντες Τσεχοσλοβακίας 7-12-1960 και είχε σκορ 0-0 στην Λεωφόρο. Χάσαμε 1-0 εκτός έδρας. Την περίοδο 1961-20-9 παίξαμε με την Γιουβέντους του Τζών Τσάρλς με 1-1 στην Λεωφόρο και σκόρερ τον Αντρέα Παπαεμανουήλ με μια «κανονιά». Η σύνθεση τότε ήταν: Βουτσαράς-Αρ.Καμάρας-Λινοξυλάκης-Αντρέου-Νεμπίδης-Πιτυχούτης-Παπαεμανουήλ-Φυλακούρης-Δομάζος Πανάκης-Θεοφάνης. Στην Ιταλία χάσαμε με 2-1.
Το 1962 με Πολώνια Βαρσοβίας χάσαμε και τα δύο παιχνίδια με 2-1 και 4-1. το 1964 παίξαμε με την Γκλεντόραν Ιρλανδίας 2-2 στην Λεωφόρο και νικήσαμε εκτός έδρας 2-3 . Στην Β’ φάση παίξαμε με την Κολωνία Δ. Γερμανίας με σκορ 1-1 στην Λεωφόρο και στην Γερμανία χάσαμε 2-1. Το 1965 παίξαμε με την Σλιέμα Mάλτας 4-1 στην Λεωφόρο και 1-0 χάσαμε εκτός έδρας. Στην Β’ φάση παίξαμε με την περίφημη τότε Φερετσβάρος Ουγγαρίας του Άλμπερτ 0-0 στην Ουγγαρία, εκεί έκανα την καλύτερη Ευρωπαϊκή μου εμφάνιση. Ήταν 2-11- 1965. Όμως στην Λεωφόρο δεν καταφέραμε να προκριθούμε γιατί χάσαμε 3-1.
-κ.Μιχάλη θα ήθελα να μας μιλήσετε με το χέρι στην καρδιά για την πιο άτυχη στιγμή της καριέρα σας. Αν θυμάμαι καλά 13-10-1959, Στάδιο Καραϊσκάκη παίζετε φιλικό ματς προετοιμασίας με τον Εθνικό Πειραιώς, και σε μια απλή φάση χάνει την ζωή του ο 20χρονος και ορφανός από πατέρα Θεόδωρος Ιωάννου από το Μοσχάτο.
Ναι, πράγματι ήταν μια πολύ κακή στιγμή για μένα και με επηρέασε συναισθηματικά τόσο πολύ που ήθελα να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Όμως έπεσαν πάνω μου όλοι οι συμπαίκτες μου και η διοίκηση και με επανέφεραν, αφού είχα και την συνείδησή μου καθαρή διότι δεν έφταιξα πάνω στη φάση σε καμία περίπτωση.
-Θέλετε να μας την περιγράψετε;
Έγινε μια σέντρα στην περιοχή μου και βγήκα καθυστερημένα να μπλοκάρω την μπάλα. Ταυτόχρονα έτρεχε και ο Ιωάννου να πετύχει γκόλ, γίνεται τρομερή σύγκρουση, το πρόσωπο του Ιωάννου κτυπάει πάνω στην μπάλα και στο στήθος μου, γυρίζει το κεφάλι του απότομα και κόβεται ο αυχένας του.
-Οι εφημερίδες έγραψαν ότι κτύπησε στο γόνατο του τερματοφύλακα
Όχι αν κτυπούσε εκεί, δεν θα έχανε την ζωή του. Όταν τον εξέτασε ο γιατρός είπε χωρίς καμία επιφύλαξη πως δεν έχει ζωή, θα πεθάνει σε μερικές ώρες. Πέθανε την επόμενη μέρα.
-Είναι αλήθεια ότι δεν υπήρχε φορείο και ξήλωσε ο Κώστας Λινοξυλάκης μια διαφημιστική πινακίδα και τον μετέφεραν;
Έτσι ακριβώς έγινε!
-Να αλλάξουμε λίγο το κλίμα. Παίξατε με πολύ μεγάλα ονόματα στον Παναθηναϊκό με Γιάννη Παπαντωνίου, Λάκη Πετρόπουλο, Γιώργο Φωτεινό, Λάκη Σοφιανό, Κώστα Λινοξυλάκη, Μίμη Δομάζο, Τάκη Λουκανίδη κ.α. Ποιός ήταν ο πρώτος που θα βάζατε στην κορυφή;
Πολύ δύσκολη ερώτηση. Θα πω μόνο τούτο: ο Τάκης Λουκανίδης ήταν ο πληρέστερος Έλλην ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Και τον Γιάννη Παπαντωνίου τον λέγαμε δάσκαλο, ήταν πολύ μεγάλο δεκάρι, έπαιζε με το μυαλό.
-Έχω ακούσει τον Ηλία Υφαντή να λέει ότι ήταν το καλύτερο δεκάρι όλων των εποχών
Η γνώμη του Υφαντή πάντα μετράει!
– Μια τελευταία ερώτηση. Γιατί σήμερα οι προπονητές δεν πάνε στα γήπεδα μικρών κατηγοριών να ανακαλύπτουν ταλέντα; Ο Κλείσοβιτς ανακάλυψε εσένα από την άμυνα Ρούφ,ο Μπόμπεκ ανακάλυψε τον Δεληκάρη από τον Αργονάυτη, ο Μπούκοβι τον Στολίγκα από τα Πετράλωνα π.χ.
Τώρα έχουν μπει στην αγορά του ποδοσφαίρου οι Μάνατζερ των ξένων παικτών και για τους Έλληνες δεν υπάρχει χώρος. Επίσης στις Ακαδημίες δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι προπονητές να χειριστούν σωστά τα νέα παιδιά όπως γίνεται στην Ευρώπη.
-Πηγαίνετε στο γήπεδο σήμερα;
Όχι προτιμώ να βλέπω ανελλιπώς τον Παναθηναϊκό από την τηλεόραση.
