Σε συνέντευξη που μας παραχώρησε στα Peiraiotika.gr, ο αμυντικός του Φαληρικού Μιχάλης Μπέτσος μας μίλησε για τις εντυπώσεις του από την πρώτη χρονιά στον Φαληρικό, τα σχέδια του για το μέλλον, αλλά και για τα παιχνίδια που του έχουν μείνει αξέχαστα όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζεται.
-Αναμφισβήτητα ήταν μία περίεργη χρονιά για όλες τις ομάδες, λόγω του κορωνοϊού. Πόσο επηρέασε εσάς, αλλά και την ομάδα σας η έξαρση του ιού.
-Με τη πανδημία δεν είχαμε κάποιο θέμα σαν ομάδα. Ίσα ίσα που συνεχίσαμε να κάνουμε προπονήσεις ξεχωριστά, έχοντας ο καθένας το δικό του πρόγραμμα. Όπως και να χει, εύχομαι υγεία σε όλους καθώς ήταν μία αρκετά δύσκολη περίοδος.
-Είστε σύμφωνος με την απόφαση της Ένωσης να διακόψει το πρωτάθλημα;
-Η αλήθεια είναι οτι θα ήθελα να συνεχιστεί το πρωτάθλημα για να δείξουμε σαν ομάδα οτι μπορούμε να πάρουμε την άνοδο με την αξία μας.
-Παρά την οριστική διακοπή του πρωταθλήματος, καταφέρατε να πάρετε την πρώτη θέση και παράλληλα την άνοδο για την Α’ κατηγορία. Ποια είναι τα συναισθήματά σας;
-Τα συναισθήματά μου είναι πολύ όμορφα. Γνώρισα ανθρώπους αξιόλογους που έχουν ματώσει για την ομάδα, όπως είναι ο νέος πρόεδρος της ομάδας, ο οποίος βρίσκεται ηλικιακά κοντά σε μας. Επίσης, ήταν μεγάλη μου τιμή που είχα συμπαίκτες τον Γιώργο Μελαμπιανάκη και τον Χρήστο Πέρρο. Μάλιστα, με τον Γιώργο ήμασταν συμπαίκτες στον Αία Σαλαμίνας, ενώ όπως με τον Γιώργο, έτσι και με τον Χρήστο είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Είναι παιδιά με μεγάλη ψυχή, κάτι το οποίο το αποδεικνύουν στο γήπεδο.
-Ποιο ήταν το στοιχείο της επιτυχίας για την άνοδο;
-Το κλειδί ήταν ένα. Και εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου ήμασταν όλοι μία οικογένεια. Συναντιόμασταν κάθε μέρα είτε εντός, είτε εκτός γηπέδου. Είχαμε δεθεί όλοι. Ο ένας έπαιζε για τον άλλον σαν γροθιά.
-Έχετε ξαναζήσει το παραπάνω συναίσθημα;
-Άλλη μία φορά στην Οδηγήτρια, η οποία εκτός από ομάδα της καρδιάς μου, μιας και από ‘κει έκανα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα, είχε έναν προπονητή που με έχει βοηθήσει σε πολλά πράγματα και ενδοαγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.
-Πώς σας ”πήγε” εσάς προσωπικά η χρονιά;
-Ήταν μία χρονιά γεμάτη άγχος, μιας και ήθελα να ανοίξω ένα δικό μου μαγαζί. Για καλή μου τύχη όμως, είχα τη βοήθεια όλης της ομάδας και τους ευχαριστώ πολύ.
-Ποια ομάδα σας παίδεψε περισσότερο στο πρωτάθλημα και ποιος ποδοσφαιριστής εσάς προσωπικά;
-Εμένα προσωπικά όχι ιδιαίτερα κάποιος. Το μόνο που ήθελα να δείξω είναι το ποιος είναι ο Μιχάλης γιατί είχαν ακουστεί πολλά για μένα, όπως οτι δεν κάνω σαν ποδοσφαιριστής. Πιστεύω όμως οτι απέδειξα το αντίθετο. Όσον αφορά τις ομάδες, θεωρώ οτι πιο ανταγωνιστική ήταν ο Ήφαιστος, όπου αρκετοί ποδοσφαιριστές τους ήταν πρώην συμπαίκτες μου.
-Αυτό σημαίνει οτι μπορούσες να γνωρίζεις καλύτερα τα υπέρ και τα κατά του κάθε πρώην συμπαίκτη σου;
-Σίγουρα τα ήξερα, αλλά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία ούτε εγώ, αλλά ούτε και η ομάδα μπήκε στη διαδικασία να με ρωτήσει. Το μόνο που κοιτάξαμε ήταν να μπούμε μέσα στο γήπεδο και να τους δείξουμε οτι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να φύγουν με το μηδέν.
-Πώς είναι η σχέση σας με τον προπονητή (Δημήτρης Γιαννούλης);
-Έκτος από φιλικές, μιας και γνωριζόμαστε προσωπικά ήταν καθαρά σχέση μεταξύ ποδοσφαιριστή και προπονητή. Είναι αρκετά καλός προπονητής, αλλά παράλληλα αυστηρός και ακριβοδίκαιος, ενώ επίσης δεν χαρίζεται σε κανέναν. Προσωπικά δεν έχω κανένα παράπονο. Ίσα ίσα όλο το τεχνικό επιτελείο με βοήθησε αρκετά και τους ευχαριστώ πολύ.
-Ποια είναι τα σχέδια της ομάδας, αλλά και τα δικά σας για τη νέα σεζόν;
-Με τον Φαληρικό είμαι ακόμα σε συζητήσεις, αλλά κατά ένα μεγάλο ποσοστό θέλω να μείνω με τα παιδιά. Βέβαια, αυτό είναι θέμα της διοίκησης το αν θέλει να με κρατήσει, αλλά εγώ προσωπικά θα ήθελα να παίξω και του χρόνου με την ομάδα. Σίγουρα οι απαιτήσεις είναι περισσότερες, οι ομάδες είναι καλύτερες, γι’ αυτό άλλωστε και η κατηγορία είναι δυσκολότερη. Για μας όμως ο στόχος είναι ένας. Να πρωταγωνιστήσουμε και σαν ομάδα και εγώ προσωπικά.
Υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής με τον οποίο έχετε δεθεί λίγο παραπάνω;
-Έχω δεθεί με αρκετά παιδιά εκτός από τον Μελαμπιανάκη και τον Πέρρο (Δακουτρός, Μπάκας, Βιδάλης). Γενικότερα με τα μεγαλύτερα παιδιά έχω μεγαλύτερη οικειότητα σε σχέση με τα μικρότερα, λόγω ηλικίας.
-Έχετε φτάσει αισίως τα 31 έτη κάτι το οποίο σημαίνει ότι έχετε αρκετές εμπειρίες από το χώρο του ποδοσφαίρου; Έχετε συμβουλέψει ποτέ κάποιον νεότερο συμπαίκτη σας; Αν όχι, πώς θα τον συμβουλεύατε;
-Δεν θα έδινα καμία συμβουλή, γιατί δεν είμαι αρμόδιος. Υπάρχει ο προπονητής ο οποίος κάνει αυτό το πράγμα. Και γω προσωπικά δεν είχα κάποιον να με συμβουλεύει, παρά μόνο τους προπονητές μου και το τεχνικό επιτελείο.
-Σε ποιες άλλες ομάδες έχετε αγωνιστεί;
-Κυρίως έχω αγωνιστεί σε γειτονικές ομάδες. Έχω παίξει στην Οδηγήτρια, στους Φιλάθλους, στον ΑΟ Αγ. Δημητρίου, στον Πήγασο και στον Ολυμπιακό Περάματος. Επίσης, έχω αγωνιστεί στον ΑΟ Μάνης, στον Εθνικό Πειραιά και στον Αττικό.
-Υπάρχει κάποιο παιχνίδι το οποίο σας έχει χαραχθεί έντονα στο μυαλό;
-Δύο παιχνίδια μου είναι έντονα χαραγμένα. Το ένα είναι με τη φανέλα του Εθνικού απέναντι στην Εθνική Βοσνίας σε ένα camp στη Νάουσα (2-0 ο Εθνικός). Είχα περάσει πολύ ωραία με τα παιδιά, όπως και με τον κολλητό μου τον Γιάννη Ψυλλάκη, ο οποίος ενδέχεται να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια όπως έχει δηλώσει. Το άλλο παιχνίδι είναι πάλι με τη φανέλα του Εθνικού στο οποίο είχα αργήσει 5 λεπτά και ο τότε προπονητής της ομάδας κύριος Μελάς που δεν συγχωρούσε, δεν με συμπεριέλαβε καν στη 18αδα. Είχα στεναχωρηθεί αρκετά εκείνη τη μέρα.
-Γιατί ένα φιλικό σας προκάλεσε τόσα συναισθήματα;
-Ήταν ένα φιλικό στο οποίο αντιπροσώπευες και την πατρίδα σου, μιας και έπαιζε μία Ελληνική ομάδα απέναντι σε μία ξένη Εθνική. Γι’ αυτό ήθελα να δώσω το κάτι παραπάνω.
-Έχει υπάρξει στιγμή που κάνατε ένα αμυντικό λάθος το οποίο να στοίχισε ένα ολόκληρο παιχνίδι;
-Δεν θυμάμαι κάτι να πω την αλήθεια. Σε όποια ομάδα και να ήμουν προσπαθούσα να κάνω το καλύτερο δυνατό. Εννοείται πως έχω κάνει λάθη, αλλά όχι τέτοια που να κόστισαν τη νίκη.
-Τί είναι χειρότερο για μία αμυντική γραμμή; Να δεχθεί 4-5 γκολ σε ολόκληρο τον αγώνα ή να δεχθεί γκολ στο 90’;
-Το γκολ στο 90′ γιατί πάνε στράφι όλες οι προσπάθειες των ποδοσφαιριστών. Και το να δέχεσαι βέβαια 4-5 γκολ δεν είναι και το καλύτερο πράγμα, ειδικά για μένα που έχω εγωισμό σαν παίκτης.
-Έχεις βρεθεί σε κάποια από τις δύο καταστάσεις;
-Όχι δεν μου έχει συμβεί.
-Με τί άλλο ασχολείστε πέρα από το ποδόσφαιρο;
-Διαθέτω ένα μπακάλικο στα Μανιάτικα. Είναι μία επένδυση που με ταλαιπώρησε και με κούρασε, δεδομένων και των υποχρεώσεων που είχα στην ομάδα. Όμως, όλοι οι ποδοσφαιριστές με στήριξαν κυρίως ψυχολογικά, καθώς επίσης και με την παρουσία τους στο μαγαζί.
-Ποια είναι η άποψή σας για το Ελληνικό ποδόσφαιρο;
-Δυστυχώς πλέον κανένα παιδί δεν θέλει να παρακολουθήσει το ποδόσφαιρό μας γιατί είναι ψεύτικο. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια στημένα, οι παράγοντες κάνουν πράγματα που πλήττουν το άθλημα, ενώ αρκετοί ποδοσφαιριστές παίζουν μόνο για τα λεφτά, χωρίς να τους νοιάζει αν κέρδισαν ή όχι.
-Σας έχει τύχει αυτό με κάποιον συμπαίκτη σας;
-Όχι. Στις κατηγορίες που ήμουν όταν χάναμε, δεν μιλάγαμε σχεδόν μέχρι το επόμενο παιχνίδι, γιατί είχαμε πείσμα και δεν θέλαμε να χάσουμε.
-Τί θα πρέπει να αλλάξει ώστε να γίνει καλύτερο;
-Να δοθεί έμφαση στις ακαδημίες, μιας και τα νέα παιδιά είναι το μέλλον και εκτός αυτού είναι πολύ καλό να είναι μέσα στον αθλητισμό, ώστε να μην κατρακυλήσουν. Επίσης, θα ήθελα πολύ να φτιαχτούν τα γήπεδα και γενικότερα οι αθλητικές εγκαταστάσεις του Πειραιά, καθώς οι ομάδες είναι πολλές και δεν υπάρχει χώρος για να προπονηθούν.
