Υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές που τους έχουν κολλήσει διάφορα πρωσονύμια ανάλογα με τα προσόντα τους.
Του Έλ Αραμπί του πηγαίνει γάντι “Αλεπού” είναι πανέξυπνος απρόβλεπτος και σκοράρει με πολλούς τρόπους.
Θα σας πάω πολλά χρόνια πίσω με την “Αλεπού” των γηπέδων μας Γιάννη Βάζο.
Δεν τον πρόλαβα όμως αλλά πρόλαβα τον Λάκη Σοφιανό, και τον Θανάση Σαραβάκο (πατέρα του Δημήτρη Σαραβάκου) Ο πρώτος ήταν πανέξυπνος, απρόβλεπτος τεχνίτης στο μυαλό ανώτερος από Αλεπού στην πονηριά. Ο δεύτερος ήταν “διάολος” αδύνατος,κοντός, και γρήγορος, μόλις τον έπαιζαν λίγο δυνατά έπεφτε με τέτοιο τρόπο ξεγέλαγε τους διαιτητές κερδίζοντας πολλά φάουλ.
Ρώτησα κάποτε τον Μίμη Στεφανάκο ποιος κυνηγός σε πέρναγε περισσότερες φορές; η απάντησή του ήταν ο Θανάσης Σαραβάκος ήταν “διάολος” και από κάτω από τα πόδια μου είχε περάσει.
Άλλος ένας παίκτης που έπαιζε περισσότερο με το μυαλό ήταν ο Θανάσης Μπέμπης, ο Θανάσης γελοιοποιούσε τους αντιπάλους του με διάφορες περίεργες κινήσεις σαν να έπαιζε θέατρο κωμωδία μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Άλλοι δύο ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τον Ολυμπιακό αυτοσχεδίαζαν με την μπάλα γιατί είχαν στο μυαλό τους δικά τους πλάνα. Πρόκειται για τον Ηλία Υφαντή που είχε πάρει το πρωσονύμιο “δαντελένιος” γιατί έστελνε την μπάλα στο ακριβέστερο σημείο που ήθελε να την στείλει.
Ο δεύτερος ήταν ο Νίκος Γιούτσος, εκτός από το σύνθημα ” έμπαινε Γιούτσο” πρώτα βλέπαμε πόσο ποδοσφαιρικό μυαλό είχε. Από το 1964 που ήρθε από την Ουγγαρία ο Ολυμπιακός έπαιζε με την καθοδήγηση του Νίκου Γιούτσου όταν ειδικά έπαιζε σαν 10 άρι.
Πάμε τώρα στον Έλ Αραμπί να δούμε πόσα πράγματα έχει πετύχει με τον Ολυμπιακό σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα γιατί παίζει περισσότερο με το μυαλό του, θα μπορούσα να πω ότι είναι μια ιδιοφυϊα του ποδοσφαίρου.
Όταν το καλοκαίρι απέκτησε ο Ολυμπιακός τον Ελ Αραμπί μετά από τρία χρόνια εκτός Ευρώπης, στο μακρινό Κατάρ, πολλοί ήταν εκείνοι που δεν ενθουσιάστηκαν. Λίγο και το ότι βάδιζε πλέον στα 33 του χρόνια (τα έκλεισε στις 3 του μηνός), λίγο το ότι εκείνο το διάστημα ήταν στο προσκήνιο και το όνομα του Μπεργκ που έκανε μεγαλύτερο γκελ στον κόσμο λόγω του «πράσινου» παρελθόντος του, υπήρχε μια αμφισβήτηση για την επιλογή του Μαροκινού από τους οπαδούς της ομάδας.
Επτά μήνες μετά και οι αριθμοί αναφέρουν ότι σε 36 ματς με την ερυθρόλευκη φανέλα, ο Ελ Αραμπί έχει «ματώσει» τα δίχτυα 23 φορές ενώ έχει μοιράσει κι 6 ασίστ. Με γκολ στην Μπάγερν, στην Τότεναμ, στην Άρσεναλ και δε συμμαζεύεται. Είναι πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα με 17 τεμάχια, είναι αυτός που μεταξύ άλλων έστειλε τον Ολυμπιακό στους «32» του Europa League χάρη στο γκολ-πέναλτι απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, είναι αυτός που κάρφωσε τους «κανονιέρηδες» στο τελευταίο λεπτό της παράτασης κι έστειλε τους Πειραιώτες στους «16» της διοργάνωσης. Σε μια από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές βραδιές της ιστορίας τους.
Τι περισσότερο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς; Ή διαφορετικά, τί περισσότερο θα μπορούσε να είχε πετύχει οποιοσδήποτε άλλος είχε έρθει αντ’ αυτού το περασμένο καλοκαίρι; Ο Ελ Αραμπί αποδείχτηκε λίρα εκατό για τον Ολυμπιακό αλλά και σημείο αναφοράς για τον Πέδρο Μαρτίνς και τα σχέδιά του. Στα συν του 33χρονου άσου και το γεγονός πως όταν στο ξεκίνημα της σεζόν, όχι μόνο δεν ξεκινούσε βασικός αλλά έμπαινε και στα τελειώματα παιχνιδιών, δεν παραπονέθηκε ποτέ και έδειξε πως είναι σωστός επαγγελματίας κάνοντας τη δουλειά που του ζητήθηκε.
Εξάλλου, δε μιλάμε για κανέναν τυχαίο. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που πριν έρθει στον Πειραιά είχε βάλει 90 γκολ σε τρία χρόνια στο Ντουμπάι κι αν κάποιος το θεωρεί εύκολο, σίγουρα δεν μπορεί να πει το ίδιο και για τα 44 γκολ με τη φανέλα της Γρανάδα σε τέσσερα χρόνια στην Ισπανία. Πρόκειται για έναν παίκτη συνυφασμένο με το γκολ, που αποκτήθηκε για να δίνει το εύκολο γκολ και αυτό κάνει.
Κι ακόμα έχουμε δρόμο… Δύο ματς με την Γουλβς, δύο με τον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο και άλλα 10 ματς-τελικοί για τα πλέι οφ του πρωταθλήματος, μίνιμουμ 14 παιχνίδια στα οποία ο Ελ Αραμπί μπορεί να συνεχίσει να «τρελαίνει» τις στατιστικές αλλά και τους οπαδούς του Ολυμπιακού που καιρό τώρα έχουν κάνει σύνθημα το όνομά του.
