Το sportactive.gr μπορεί να μετονομάστηκαν σε Πειραιώτικα, αλλά το πάθος για το τοπικό ποδόσφαιρο και την ενωμέρωση του παραμένει.
Μιλήσαμε με τον έμπειρο τεχνικό, Γιώργο Ματθαίου, όπου το τέλος της σεζόν τον βρίσκει σε αναζήτηση ομάδας, μετά την θητεία του στον πάγκο των ΑΣ Ποντίων, στην Α’ κατηγορία, όντας έτοιμος για νέες προκλήσεις.
Είπαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, απο το πόσο δύσκολα βάση συνθηκών είναι να είσαι προπονητής σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αλλά και για τις ακαδημίες και τις ελλιπείς λύσεις παραγόντων στον Πειραικό χώρο.
1) Φέτος η χρονιά σας βρήκε στον πάγκο των ΑΣ Ποντίων, μια προσπάθεια στο δύσκολο φετινό Πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας που ξεκίνησε
καλά, αλλά αποχωρήσατε στην μέση της σεζόν λόγω ανεπιτυχών αποτελεσμάτων.Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν στην έξοδο?
Ουσιαστικά η ομάδα είχε απαρτιστεί απο πολλά νέα παιδια.
Δεν μπορώ να πω οτι η πορεία ήταν άσχημη, αφού σε ενα γύρο ζήτημα ήταν να κάναμε ενα κακό παιχνίδι.
Σε μια συζήτηση που είχαμε με τους παράγοντες, είχαν ανησυχήσει βλέποντας οτι η ομάδα δεν μπορούσε να πετύχει το εύκολο γκολ που λέμε αν και δημιουργούσαμε πολλές ευκαιρίες.
Επειδή ήμουνα πάρα πολλά χρόνια στην ομάδα, θεώρησα οτι η αποχώρηση μου, θα έπρεπε να κατεναύσει λιγάκι τα πνέυματα, και η απόφαση αυτή αποδείχτηκε σωστή.
Δικαίως η αδίκως έκρινα οτι έπρεπε να αποχωρήσω.
Θεωρούσα και τότε οτι η ομάδα θα βελτιωθεί στον Β’ γύρο, με αποτέλεσμα να σωθεί τελευταία αγωνιστική.
Πέρα απο αυτό ήρθαν και 2-3 παιδιά που εγώ δεν είχα στο πρώτο μισό, βοηθώντας την ομάδα.
2)Η ομάδα όμως ήταν δικό σας δημιούργημα απο την αρχή, και λόγω κάποιων συγκυριών θα μπορούσατε να έχετε ολοκληρώσει την χρονιά.
Υπήρχαν παιδιά που είχαμε επιλέξει στην αρχή της χρονιάς, να πορευτούμε μαζί και να μπούμε σε ένα ρίσκο τεράστιο για την Α’ κατηγορία, μόνο με 4-5 μεγάλους και πολλούς νεαρούς του 98-99 και του 2000, συν οτι κάποιους τους γνώριζα απο τα Αστέρια Δραπετσώνας που ήμουν, και οπωσδήποτε, όλος αυτός ο συνδυασμός και μια πολύ καινούργια ομάδα, όχι μόνο σε πρόσωπα αλλά και σε ηλικία.
Θεωρώ όμως οτι το σημαντικό ήτανε οτι εμείς όπου πηγαίναμε, πάιζαμε πάρα πολύ καλό ποδόσφαιρο, δεν υπήρχε ομάδα που αντιμετωπίσαμε και να μην είπε κάτι θετικό.
Οπως και με τους πρωτοπόρους που παίξαμε, τον Ερμή και την Χαραυγή δείξαμε καλά δείγματα.
Επίσης, στεκόμασταν και άτυχοι σε πολλά παιχνίδια, όπου είμασταν σε σημείο να γίνονται δυο πέναλτι σε ενα λεπτό εις βάρος μας, ή να μην μας δίνουν πέναλτι στο 95, και κάτι τέτοιες στιγμές έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο.
3) Πόσο δύσκολο είναι όμως για εναν προπονητή τοπικού, να τον εμπιστευτούν οι σύλλογοι και οι διοικούντες και να πάρουν ”λευκή επιταγή”. Πχ κάτσε πέντε χρόνια και παίρνε εσύ τις αποφάσεις για όλα, με πλάνο να αφήσεις έργο, γιατί όπως είδαμε φέτος οι βάσεις υπήρχαν.
Εντάξει η αλήθεια ήταν οτι ο σκοπός ήταν αυτός ο κορμός που χτίσαμε το καλοκαίρι να μείνει πολλά χρόνια.
Υπήρχε και μια λογική να μείνω σε άλλο πόστο αλλά εγώ δεν θέλησα.
Ούτε καν το συζήτησα δηλαδή.
Δεν θέλω να κακίσω κανέναν γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
4) Πιστεύετε οτι για το τοπικό ποδόσφαιρο, πρέπει να μπούν κάποια στάνταρ, πχ χαμηλότερα όρια ηλικίας στην 11αδα.
Κοίταξε να δεις πολλά παιδιά κάτω των 20 δεν βρίσκονται.
Γιατί πέφτουν και στην περίοδο των εξετάσεων, φροντιστήρια κ.α, και είναι λίγο δύσκολο για ερασιτέχνες να υπάρχει η ίδια αφοσίωση.
Σαφώς τα μαθήματα είναι πιο σημαντικά.
Μια μπορεί ο ένας μια δεν μπορεί.
Για αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχεις μια μίξη παιδιών, και κάποια που ξέρεις οτι θα είναι στο γήπεδο.
Πχ είχαμε παιδί φέτος που ήταν 3η Λυκείου και έκανε στην κυριολεξία μιαμιση προπόνηση.
Σούπερ ταλέντο κιόλας, αλλά δεν μπορείς να του πεις μη πας στο σχολείο πχ.
5) Θεωρείτε οτι ένας προπονητής σε αυτό το επίπεδο πρέπει να υπερβαίνει τον ευατό του? Γιατί δεν κάνει το βασικό κομμάτι μόνο.
Πράγματι υπάρχουν στιγμές πάρα πολύ δύσκολες.
Έχουν να κάνουν με τα οικογενειακά, με την ηλικία τους.
Πρέπει να το διαχειριστείς, αλλά αν το ξέρεις δεν είναι τόσο δύσκολο, αλλά πρέπει να είσαι και ψυχολογικά έτοιμος.
Εχω ασχοληθεί και με ακαδημίες πολλά χρόνια.
6) Τώρα όσον αφορά τον επόμενο σταθμό της πορείας σας, θα συνεχίσετε στο ίδιο τέμπο, στην ίδια φιλοσοφία ή είναι ανάλογα το σύλλογο?
Η λογική λέει οτι αυτή η ομάδα πρέπει να θέσει κάποιους στόχους.
Να υπάρχει το γήπεδο, να υπάρχουν οι ποδοσφαιριστές, και να υπάρχει ένας δρόμος.
Αυτό το κατευθύνει η διοίκηση και εσύ ακολουθείς.
Το θέμα είναι να υπάρχει ο δρόμος, και να μην χάνεσαι στην πορεία.
7) Υπάρχουν παράγοντες στον Πειραιά σήμερα, που θέλουν να επενδύσουν? Λειτουργούν με πολύ ερασιτεχνικό τρόπο κάποιοι, άλλοι με
επαγγελματικό τρόπο. Τα νούμερα όμως συντριπτικά τείνουν προς το πρώτο.
Οι παράγοντες είναι αυτοί που θα πηγαίνουν στο γήπεδο,να βλέπουν έναν αγώνα της ομάδος τους και ανεξαρτήτου αποτελέσματος να χαίρονται για αυτό που βλέπουν.
Είναι λίγοι αυτοί, που βάζουν πάντα απο πάνω την ομάδα τους και το συμφέρον τους, να μιλήσουνε να βρούνε μια λύση.
Επειδή κιόλας ο Πειραιάς είναι μικρός, είναι πολύ εύκολο να καταλάβεις ποιος αξίζει.
8)Ειδικά ο Πειραιάς έχει χρόνια προβλήματα γηπέδων και θα γεράσουμε και θα συζητάμε τα ίδια πράγματα, με το ΣΕΦ κάτι πάει να γίνει.
Ναι ισχύει αλλά αυτό κατέστρεψε και πολλές ομάδες φέτος που δεν μπορούσαν να προπονηθούν και να αγωνιστούν.
Όπως η Καστέλλα πχ μπορούσε να είχε σωθεί νωρίτερα, της στοίχησε που δεν είχε γήπεδο.
Αυτά τα προβλήματα θα τα έχεις.
Νομίζω θα κλείσουν και δυο ακόμα, όπως οι Σιταποθήκες γιατί ο χλοοτάπητας του είναι πολύ σκληρός.
Ο κεντρικός Πειραιάς δεν έχει γήπεδα, στιβάζονται για τις προπονήσεις πολλές ομάδες σε συγκεκριμένα γήπεδα.
9) Αυτή την στιγμή είστε ελεύθερος και ωραίος που λέμε. Μετά την αποχώρηση σας απο τον ΑΣ Ποντίων, συζητήσατε κιόλας με μια ομάδα της Αθήνας να αναλάβετε και δεν προχώρησε, τι συνέβη?
Μιλήσαμε με ομάδα Γ΄ κατηγορίας, αλλά όσο περίεργο και να ακούγεται, γιατί η Αθήνα έχει ανεβασμένο επίπεδο ειδικά εγκαταστάσεων, δεν βρήκα τις κατάλληλες συνθήκες.
Δεν είχε στόχους και προοπτικές.
Αυτή την στιγμή, είμαι σε συζητήσεις, υπάρχει ηρεμία, ίσως είναι και λίγο νωρίς ακόμα γιατί τα μπαράζ δεν έχουν τελειώσει.
Περιμένω κάτι που να ικανοποιεί την ομάδα και εμένα.
10) Οτι πρόταση γίνει θα την φιλτράρετε σίγουρα. Θέλει τελικά πολύ σκέψη για να αναλάβεις μια ομάδα?
Κυρίως η ομάδα που κάνει την πρόταση να ξέρει σε ποιόν την κάνει.
Τι ζητάει ο προπονητής γιατί δεν είναι μόνο το οικονομικό για μένα.
Πως λειτουργεί μέσα στο γήπεδο, πως λειτουργεί στην προπόνηση, πως θέλει να λειτουργεί η ομάδα μέσα στην εβδομάδα.
Να έχει παρουσία παραγόντων ή γενικού αρχηγού.
Να έχεις ενα προπονητικό τιμ που ο καθένας να ξέρει τον ρόλο του, γιατί χωρίς αυτο ειδικά στην Α’ δεν μπορείς να προχωρήσεις.
Ξεκινάς απ αυτά τα κομμάτια τουλάχιστον, και η ομάδα που θέλει να μιλήσουμε πρέπει να το ξέρει αυτό.
11) Τι ζητάτε εσείς κυρίως, γιατί εντάξει, η πορεία σας τόσων ετών έχει δείξει οτι μπορείτε να ανταποκριθείτε σε οποιονδήποτε στόχο, είτε αυτό λέγεται Πρωταθλητισμός είτε λέγεται παραμονή.
Πάνω απο όλα να υπάρχει διοικητική υγεία.
Και μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα φυσικά.
Να έχει ξεκάθαρες απόψεις για το τι θέλει, και δεν λέμε οτι πρέπει να γίνονται μεταγραφές, γιατί πρέπει να θέλουν και να υπάρχει και η υπομονή να βγάλουν παράλληλα και 2-3 παιδιά απο κάτω.
Να υπάρχει στήριξη στις ακαδημίες.
Όλα αυτά αν τα συνδυάσει η ομάδα πιστεύω οτι στο τέλος βγαίνει κερδισμένη.
12) Αν σας γίνει μια σοβαρή πρόταση για ακαδημία δεν κλείνετε την πόρτα?
Οχι δεν κλείνω καμιά πόρτα.
Ακόμα όμως και εκεί πρέπει να γίνει η ίδια δουλειά, όπως γίνεται και σε μια αντρική ομάδα, οργανωτικά.
Να υπάρχει η λογική της προώθησης και της στελέχωσης των παιδιών στην πρώτη ομάδα.
Αν δεν μπορεί και τις χρησιμοποιούν μόνο εισπρακτικά, αποτέλεσμα δεν θα υπάρχει.
Φάνηκε και σε πολλές ομάδες που δεν είχαν ακαδημίες, τα κενά που είχαν στο ρόστερ.
13) Επειδή ήσασταν σε ομάδα της Α’ κατηγορίας φέτος. Πως την κρίνατε, ξεχωρίσατε κάτι, δίκαια κατέκτησαν την άνοδο αλλά και την παραμονή αυτές οι ομάδες?
Πιστεύω οτι είναι δίκαια.
Το Μοσχάτο που παρότι είχε ανταγωνιστή τον Καραβά, μια επίσης πάρα πολύ καλή ομάδα, ήταν η καλύτερη ομάδα του ομίλου, μη ξεχνώντας οτι τα προηγούμενα χρόνια έχανε την άνοδο στις λεπτομέρειες.
Στον άλλο όμιλο ο Ερμής και η Χαραυγή ήταν οι καλύτερες ομάδες, αλλά ο Ερμής ήταν πιο μαζεμένος προς το τέλος.
Το θέμα είναι οτι απο το υπόλοιπο κομμάτι, πολλές ομάδες παραμένουν μέτριες, κάπου χάθηκαν στην διαδρομή και δυστυχώς έτσι κατεβαίνει και το επίπεδο του Πρωταθλήματος.
Κοίταξε το να αδιαφορήσεις αφού έχεις σωθεί πχ και να βάλεις 3-4 παιδιά απο την ακαδημία το καταλαβαίνω, αλλά να αδιαφορήσειςμε την λογική να μην μαζεύομαι και να πηγαίνω να παίξω μόνο την Κυριακή, είναι κάτι κακό.
Ολα ξεκινάνε απο τον τρόπο που θες να δουλέψεις την ομάδα.
Το πότε θα φτάσεις εκεί μπορεί να αργήσεις ενα χρόνο πχ, γιατί διαφορετικά θα ξαναγυρίσεις στο μηδέν.
14) Με λίγα λόγια όπως είπαμε, χρειαζόμαστε επαγγελματίες παράγοντες σε έναν ερασιτεχνικό χώρο.
Επαγγελματίες κυρίως στην νοοτροπία.
Τα χρήματα δεν είναι τόσα πολλά.
Αυτό που μπορώ το πληρώνω, αλλά τουλάχιστον το κάνω με έναν τρόπο που δεν με βιάζει, δεν με σκοτώνει και δεν το κάνω μόνο και μόνο για νατ ο κάνω, γιατί εκεί θα καταλήξεις πάλι πίσω.
H απόσταση μεταξύ Γ’ Εθνικής και Α’ κατηγορίας θα μεγαλώσει απο οτι καταλαβαίνουμε με την αναδιάρθρωση, και δεν θα χρειάζεται πια να επενδύσεις.
Θα χάσεις, ακόμα και τα 100 παιδιά που έχεις σε μια ακαδημία.
15) Πριν κλείσουμε, έχουμε να συμπληρώσουμε κάτι, κάποια ευχή για το Πειραικό ποδόσφαιρο?
Οι ιστορικές ομάδες που ταλαιπωρούνται να βρούνε τον δρόμο τους, για να γίνει καλύτερο το Πρωτάθλημα.
