Ένα παιδί που θα έπρεπε να αγγίξει τα άστρα… 

Ένα παιδί που θα έπρεπε να αγγίξει τα άστρα… 

Υπάρχουν αθλητές που γεννήθηκαν για να ξεχωρίσουν. Παίκτες που βλέπεις την πρώτη φορά στο γήπεδο και λες: «Αυτός είναι διαφορετικός».
Ο Έβανς ήταν —και είναι— ένας από αυτούς.

Ένα παιδί με σπάνιο ταλέντο, με τεράστιες αρετές τόσο στο δημιουργικό κομμάτι όσο και στο σκοράρισμα. Ένας παίκτης που κάθε ομάδα θα ήθελε στο δυναμικό της. Ένας αθλητής που έμοιαζε έτοιμος να αγγίξει τον μπασκετικό ουρανό, να αφήσει το σημάδι του και να γράψει τη δική του ιστορία με τα ερυθρόλευκα ή με οποιαδήποτε φανέλα φορούσε.

Κι όμως… η μοίρα είχε άλλα σχέδια.

Για δεύτερη φορά, ο Έβανς τραυματίζεται σοβαρά. Για δεύτερη φορά βλέπει μια ολόκληρη σεζόν να χάνεται πριν καν αρχίσει. Για δεύτερη φορά, η ατυχία του χτυπά την πόρτα — με τρόπο σκληρό, άδικο, σχεδόν ανελέητο.

Δεν υπάρχουν πολλές λέξεις που να μπορούν να περιγράψουν το πώς νιώθει ο κόσμος του Ολυμπιακού, ή κάθε φίλος του μπάσκετ που αγαπά το άθλημα πέρα από χρώματα.
Ειδικά όταν αυτός ο τραυματισμός έρχεται αμέσως μετά την επιστροφή του, όταν όλοι περίμεναν να δουν επιτέλους το ταλέντο του να ξεδιπλώνεται στο παρκέ.

Μια αλήθεια που πονάει

Ίσως να μη δούμε τον Έβανς να αγωνίζεται ξανά στο επίπεδο που προοριζόταν να φτάσει.
Είναι μια σκέψη που πονάει — όχι γιατί «χάθηκε» ένας παίκτης, αλλά γιατί χάθηκε μια ιστορία που άξιζε να γραφτεί διαφορετικά.

Ο Ολυμπιακός, όσο κι αν αγαπά τον αθλητή, είναι υποχρεωμένος πλέον να κοιτάξει μπροστά.
Να γυρίσει σελίδα.
Να αναζητήσει παίκτη υψηλού επιπέδου στα γκαρντ ώστε να καλύψει το τεράστιο κενό που αφήνει πίσω του.

Αυτό όμως δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο τον Έβανς.

Μην τον λυπάστε — δεν το χρειάζεται

Ο Έβανς δεν είναι ένας παίκτης που αξίζει λύπηση.
Και αυτό γιατί πέρα από εξαιρετικός αθλητής, είναι εξαιρετικός άνθρωπος.
Δυνατός χαρακτήρας. Μαχητής. Παράδειγμα επαγγελματία.

Θα βρει τον δρόμο του — είμαστε σίγουροι.

Άλλωστε, πρόλαβε κάτι που άλλοι δεν προλαβαίνουν σε χρόνια:

Να ακούσει το όνομά του από την κερκίδα.
Να μπει στην καρδιά του κόσμου χωρίς καν να προλάβει να προσφέρει όσα μπορούσε.

Και μόνο αυτό λέει πολλά…

Φανταστείτε απλώς τι θα συνέβαινε αν η μπασκετική του μοίρα του επέτρεπε να κάνει όλα όσα άξιζε να κάνει με αυτή την ομάδα.
Πόσα χειροκροτήματα θα είχε εισπράξει;
Πόσες στιγμές θα είχε χαρίσει;
Πόσα θα είχαμε να συζητάμε σήμερα;

Καλή τύχη, Έβανς

Σε ευχαριστούμε για την προσπάθεια, για την καρδιά, για τον χαρακτήρα σου.
Σε ευχαριστούμε που, έστω και για λίγο, φόρεσες την ερυθρόλευκη και μάς έκανες να ονειρευτούμε.

Καλή τύχη, Έβανς.
Όπου κι αν σε πάει ο δρόμος σου, θα έχεις πάντα μια θέση στην καρδιά μας.

Τα νεα απο το ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ από την Α&Β ΠΕΙΡΑΙΑκαι τον ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ,  στα https://peiraiotika.gr/