Ο Χούλιο Λοσάντα ήταν ο δεύτερος ξένος Βετεράνος ποδοσφαιριστής μετά τον Όλεγκ Προτάσοφ που θα έπαιρνα συνέντευξη και οι δύο ήξεραν τα Ελληνικά.
Με τον Χούλιο Λοσάντα δεν ήταν εύκολα τα πράγματα αλλά μεσολάβησε ένας γνωστός του και τον ενημέρωσε σχετικά για μένα και το ραντεβού κλείστηκε στο Ξενοδοχείο Ιντερκοντινένταλ στη Λεωφόρο Συγγρού. Ήταν 7 Μαϊου 2014 και είχε έρθει για να παρευρεθεί στην φιέστα στο Καραϊσκάκη για την κατάκτηση του 41ο πρωταθλήματος του Ολυμπιακού, στις 13 Απριλίου 2014
Έτσι εγώ άρπαξα την ευκαιρία να βρω αυτόν το δαιμόνιο δεξιό ακραίο κυνηγό που το πέρασμά του στον Ολυμπιακό δεν θα ξεχαστεί ποτέ το σύνθημα ήταν “Στη μπάντα έρχεται ο Λοσάντα”
Ξεκινάμε την ιστορική θα έλεγα συνέντευξη:
Ο Χούλιο Λοσάντα είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές ξένος παίκτης του Ολυμπιακού πίσω από τον Μπρέντρακ Τζόρτζεβιτς. Πανηγύρισε 5 πρωταθλήματα 2 κύπελλα Ελλάδος και 2 ντάμπλ. Συνολικά αγωνίσθηκε σε 314 αγώνες του Ολυμπιακού. Αναλυτικά: σε 151 αγώνες πρωταθλήματος,σε71 φιλικούς, σε 61 διεθνείς φιλικούς, σε 21 για το κύπελλο Ελλάδος, και σε 10 ματς κυπέλλων της Ευρώπης.
Στο πρωτάθλημα σημείωσε 33 γκόλ. Φόρεσε για τελευταία φορά την ερυθρόλευκη φανέλα 21-2-1982 στο μάτς με τον Ηρακλή στο Καραϊσκάκη με νίκη του Ολυμπιακού 1-0. Ο Χούλιο Λοσάντα έκανε πολλούς φίλους στον Πειραιά που αγάπησε σαν δεύτερη πατρίδα του. Μάλιστα άνοιξε κατάστημα αντρικών ειδών στο Πασαλιμάνι μαζί με τον φίλο του και γνωστό Ολυμπιακό Αντώνη Μπαλαμπάνο. Στο τέλος της δεκαετίας 1980 υποχρεώθηκε για οικογενειακούς λόγους να επιστρέψει στην Ουρουγουάη. Οι δύο κόρες του που είχαν γεννηθεί στον Πειραιά έκλαιγαν απαρηγόρητες δεν ήθελαν να γυρίσουν στο Μοντεβίδεο που δεν γνώριζαν.
Χούλιο Λοσάντα αγαπήθηκε στην Ελλάδα από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού το ίδιο όσο και ο »Μάγος»Τζιοβάνι. Ήταν ένας ζογκλέρ, με απίστευτη ικανότητα στη ντρίπλα μοιράζοντας ασίστ σε Υβ Τριαντάφυλλο και Μ. Κρητικόπουλο που έβαζαν τα πολλά γκόλ. Όσο μπόι έλειπε από τον Λοσάντα τόσο τσαγανό και θάρρος διέθετε. Έβαζε τα πόδια του στην φωτιά, δεν φοβόταν κανέναν παρά τις κλοτσιές που δεχόταν. Κάθε Κυριακή ξεσήκωνε το Καραϊσκάκη με το σύνθημα «στη μπάντα έρχεται ο Λοσάντα». Ο Χούλιο Λοσάντα ήταν προσκεκλημένος από τον Ολυμπιακό στην Φιέστα του Ολυμπιακού στο μάτς με τον Απόλλωνα Σμύρνης και έδωσε το δικό του χρώμα εκείνο το βράδυ στο κατάμεστο Καραϊσκάκη.
Όταν ο Σάββας Θεοδωρίδης του παρέδωσε την τιμητική πλακέτα άρχισε να ανεμίζει την φανέλα του Ολυμπιακού δείχνοντας πόσο Ολυμπιακάρα παραμένει ακόμα, σκορπίζοντας ρίγη συγκινήσεων στους φιλάθλους του Ολυμπιακού.
Λίγες μέρες πριν αναχωρήσει για την Ουρουγουάη καταφέραμε να τον εντοπίσουμε στο πολυτελές Ιντερκοντινένταλ στην Λ.Συγγρόυ για να μας δώσει μια μίνι συνέντευξη. Ευγενέστατος ο Χούλιο δέχθηκε να μας μιλήσει σε ότι τον ρωτήσαμε.
-κ. Χούλιο Λοσάντα θα θέλαμε να ξεκινήσουμε από τα παιδικά σας χρόνια στην Ουρουγουάη
–Γεννήθηκα στις 16 Ιουνίου το 1950 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και είμαι μοναχογιός. Άρχισα να παίζω στα baby football (εκεί δεν τα λέμε τσικό), την ομάδα την έλεγαν Λαριγκονάδα και μετά Μπραζορόχο. Το 1964 πήγα στη Πενιαρόλ στη 5η ομάδα 14 χρ. Από το 1969 μέχρι το 1972 έπαιζα στην πρώτη ομάδα της Πενιαρόλ.
-Παίξατε μαζί με τον Μίλτον Βιέρα;
Όχι διότι έχουμε διαφορά στην ηλικία 6 χρόνια.
-Στην Εθνική Ουρουγουάης πόσα ματς παίξατε;
–Έπαιξα στο παγκόσμιο κύπελλο του 1970 σε δύο αγώνες βασικός και σε τέσσερα ματς ήμουν στον πάγκο. Πήραμε την 4η θέση. Εγώ έπαιξα με Ισραήλ. Νίκη με 1-0! Με τη Σουηδία χάσαμε 1-0 και με Ιταλία ήμουν στον πάγκο και φέραμε ισοπαλία 1-1.
-Πώς προέκυψαν Ελλάδα και Ολυμπιακός;
–Ναι στην Ελλάδα είχα έρθει για πρώτη φορά 1,5 χρόνο νωρίτερα με την Πενιαρόλ και παίξαμε με την ΑΕΚ στα Φιλαδέλφεια. Νικήσαμε 1-0. Πέραν όμως από το ποδόσφαιρο την Ελλάδα την ήξερα αφού σπούδασα στην Ουρουγουάη και είχα μάθει ότι είναι μια χώρα με πολύ μεγάλη ιστορία και την θαύμαζα. Την μεταγραφή μου την έκανε ο Ελληνοαμερικανικός κ.Σκλαβούνος. Ταξίδεψε στην Ουρουγουάη και πήρε τα δικαιώματα της μεταγραφής μου δίνοντας στην Πενιαρόλ 35.000 δολάρια με εντολή από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού κ.Γουλαντρή. Εγώ πήρα μόνο 15.000 δολάρια.
-Ήρθατε μαζί με τους άλλους 4: Νικολάου, Πολέτι, Άλτσιμπαρ και Βιέρα;
–Όχι εγώ ήρθα μόνος μου το καλοκαίρι του 1972 και μετά από 15 μέρες ήρθαν οι άλλοι. Ο Νικολάου κτύπησε εδώ και δεν μπόρεσε να παίξει στον Ολυμπιακό. Στην Αργεντινή ήταν μεγάλος παίκτης. Οι άλλοι δυο Άλτσιμπαρ και Πολέτι ήρθαν με προβλήματα υγείας, εγώ και ο Μίλτον Βιέρα κάναμε καριέρα στον Ολυμπιακό.
– Όταν ήρθατε στον Ολυμπιακό με ποιους παίκτες κάνατε παρέα;
–Στην προετοιμασία που κάναμε στην Αυστρία ήμουν στο ίδιο δωμάτιο με τον Θανάση Αγγελή, παιδί μάλαμα, και τον Βασίλη Σιώκο κι αυτός πολύ καλό παιδί. Όμως είχα πρόβλημα με την γλώσσα και μίλαγα μόνο με τους δύο Ελληνογάλλους Ύβ Τριαντάφυλλο και Ρομαίν Αργυρούδη. Ακόμα έκανα παρέα με Μιχάλη Κρητικόπουλο και Δημήτρη Περσίδη.
– Πως σας φάνηκε η Ελλάδα;
–Στην Ελλάδα είχα ξαναέρθει 1,5 χρόνο πριν με την Πενιαρόλ και παίξαμε με την ΑΕΚ στα Φιλαδέλφεια και νικήσαμε 1-0. Αλλά πέραν από το ποδόσφαιρο την Ελλάδα την ήξερα διότι σπούδαζα στην Ουρουγουάη και είχα μάθει ότι ήταν μια χώρα με πολύ μεγάλη ιστορία και πολιτισμό και πάντα την θαύμαζα.
-Στον Ολυμπιακό ποσά χρόνια παίξατε;
–Από το 1972 μέχρι το 1982 με μια διακοπή το 1980. Και επανήλθα το 1981 που ο Ολυμπιακός δεν πήγαινε καλά και με πηρέ στο τηλέφωνο ο κ. Νταϊφάς να γυρίσω περισσότερο για το ηθικό των παικτών. Όμως του είπα ότι εγώ έχω σταματήσει και δεν θα έχω την φόρμα και τις δυνάμεις που είχα πριν. Έπαιξα 6 παιχνίδια όλα κι όλα και σταμάτησα αρχές του 1982.
-Τώρα πια είναι τα σχέδια σας; Θα θέλετε να γυρίσετε μόνιμα στην Ελλάδα;
–Έχω μια κόρη στην Ισπανία και μια στην Αμερική και μια εγγόνα 1,5 χρονών. Θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα γιατί όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα νομίζω ότι είμαι στα σύννεφα.
-Τον σημερινό Ολυμπιακό τον βλέπετε στην Ουρουγουάη;
–Ναι πολλές φορές από το ίντερνετ, πηγαίνει πολύ καλά κάθε χρόνο παίρνει το πρωτάθλημα, αλλά φέτος έχασε την ευκαιρία της ζωής του με την Μάντζεστερ, θα μπορούσε να προκριθεί στους 8 μετά την νίκη στο Καραϊσκάκη με 2-0.
Αυτά μας είπε ο Χούλιο Λοσάντα που αγάπησε τον Ολυμπιακό και την χώρα μας σαν δεύτερη Πατρίδα του, που μας υποσχέθηκε ότι θα ξανά έρθει στον Πειραιά, με την πρώτη ευκαιρία.
