Κηδεύεται αύριο ο ” Εθνικάρας ” Γιάννης Μαντζουράνης 16-9 – 2021 στο Σχιστό Κορυδαλλού και ώρα 12 οο
Γιάννης Μαντζουράνης η ” Εθνικάρας ” όπως είναι γνωστός σε όλη την φίλαθλο Ελλάδα. Ένας και μοναδικός άνθρωπος που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στο ποδόσφαιρο και στην μεγάλη του αγάπη τον Εθνικό Πειραιώς.
Η δεύτερη μεγάλη του αγάπη ήταν η Εθνική Ελλάδος που δεν έλειψε ποτέ από κανένα της παιχνίδι τουλάχιστον μέσα στην Αθήνα. Στα παιχνίδια του Εθνικού Πειραιώς ήταν παρών σε όλα τα παιχνίδια εντός και εκτός έδρας.
Ένας άνθρωπος χαρισματικός ευγενέστατος χαιρόσουν να τον ακούς να μιλάει, για την μεγάλη του αγάπη τον Εθνικός Πειραιώς αλλά και για την Εθνική Ελλάδος. Γιάννης Μαντζουράνης τεράστιος μια εξέδρα μόνος του να φωνάζει και να ακούγεται σε όλο το Καραϊσκάκη όταν ο Εθνικός Εθνικάραααααααααα!!!!!!!!!!
,
Ο Γιάννης Μαντζουράνης αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα τι σημαίνει να είσαι πιστός φίλαθλος στην ομάδα που αγαπάς, όλοι αγαπάμε μια ομάδα. Όμως η διαφορά με τον Γιάννη Μαντζουράνη έχει και το σεβασμό στον κάθε αντίπαλο που έπαιζε η ομάδα του ο Εθνικός.
Κάποτε ζητούσε να μάθει τον τρόπο να βρει τον Υφυπουργό Αθλητισμού για να πάει να πέσει στα πόδια του να βοηθήσει τον Εθνικό να ξανά ανέβει στα μεγάλα σαλόνια του ποδοσφαίρου Α Εθνικής κατηγορίας.
Γιάννης Μαντζουράκης ” Εφυγε ” στα 87 του χρόνια γεννημένος το 1934
Τιμή και δόξα στον “Εθνικάραααααααα Αθάνατος δεν θα πεθάνη ποτέ. Καλό παράδεισο Γιάννη Μαντζουράνη τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στον Εθνικό Πειραιώς που έχασε τον πατέρα του.
Εθνικάρας: Ο χαμός του έχει βυθίσει στο πένθος το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Γιάννης Μαντζουράνης απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών την περασμένη Κυριακή.
Ο εμβληματικός φίλαθλος νοσηλευόταν σε ΜΕΘ του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» από τον Ιούλιο, ώσπου κατέληξε απόρροια επιπλοκών που του προκάλεσε ο κορονοϊός.
Η Εθνική Ελλάδας, ο Εθνικός Πειραιά, μα πάνω απ’ όλα, η αγνή αγάπη για το ποδόσφαιρο, τον ανέδειξαν σε μία από τις πιο συμπαθητικές φιγούρες του τόπου μας.
Ο «Εθνικάρας» θα οδηγηθεί στην τελευταία του κατοικία την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου στις 12.00 στο νεκροταφείο Σχιστού.
Το Sportime τον είχε… κατευοδώσει με ένα άρθρο του Γιώργου Καραχάλιου.
«Μαζί του φεύγει και μία ολόκληρη εποχή. Μία αλλοτινή και μακρινή εποχή, πιο σωστά. Εξέφραζε ένα ήθος και μια ευγένεια που επί σειρά (πολλών) ετών και με τη δική του εξαίρεση, υπάρχει μόνο ως ανάμνηση, ως διήγηση.
Αγαπούσε την ομάδα του με πάθος. Αλλά δεν μισούσε κανέναν άλλον. Οπαδός και φίλαθλος μαζί. Ποιος είπε ότι αυτά τα δύο συγκρούονται; Μαζί με τους «κυανόλευκους» του Πειραιά, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά και για την Εθνική Ελλάδας.
Δεν τον ένοιαζαν οι τίτλοι, δεν τον ενδιάφερε να είναι πρώτος. Χαιρόταν ολόψυχα για τις επιτυχίες του Εθνικού, έκλαιγε με τις αποτυχίες του – και δυστυχώς ήταν πολλές τα τελευταία χρόνια με το ιστορικό σωματείο να εγκαταλείπει την Α’ Εθνική – της οποίας αποτελούν μόνιμο μέλος μπαίνοντας σε μεγάλες περιπέτειες που απείλησαν ως και την ύπαρξή του», ανέφερε ο Γιώργος Καραχάλιος.
