Στην περίοδο του Μεσοπολέμου, που το Χαλάνδρι ήταν “εξοχή” για τους κατοίκους του κέντρου της Αθήνας, συνεπώς είχε και αρκετούς ελεύθερους χώρους, η εξάπλωση του φαινομένου της ίδρυσης αθλητικών σωματείων, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση για την περιοχή.
Έτσι αρχικά ο Πανχαλανδρεωτικός το 1934 και ακολούθως η Ολυμπιάδα Χαλανδρίου ήταν οι πρώτοι σκαπανείς του αθλήματος στην περιοχή, μαζί με τον πρόγονό τους την ομάδα “Ένωσις Χαλανδρίου” που λειτούργησε την περίοδο 1931-1934 και πάντα με ανοιχτό το ενδεχόμενο να προϋπήρξαν βραχύβια σωματεία που δεν κατέγραψε ο Τύπος εκείνων των χρόνων, ειδικά στα τέλη της δεκαετίας του 1920.
Από τα δύο σωματεία και τη συγχώνευσή τους προέκυψε η Αθλητική Ένωση Χαλανδρίου (Α.Ε.Χ.) η οποία κράτησε σαν ιστορική της αναφορά το έτος ίδρυσης του Πανχαλανδρεωτικού, δηλαδή το 1934 και σαν χρώματά της έχει το πράσινο και το άσπρο. Στεγάζεται στο γήπεδο Φραγκοκκλησιάς (Δημοτικό Στάδιο Χαλανδρίου) χωρητικότητας 2000 θεατών.
Στα αμέσως μεταπολεμικά χρόνια βλέπουμε την ομάδα να λειτουργεί ήδη με το όνομα της ΑΕΧ, που είχε δημιουργηθεί στα δύσκολα κατοχικά χρόνια, (εκεί που οι αθλητικές διοργανώσεις ήταν περιορισμένες, αλλά όσες γίνονταν ήταν έμπρακτη πράξη αντίστασης και τόνωσης του ηθικού ενός δοκιμαζόμενου λαού), όπως προκύπτει και από πίνακα βαθμολογικής κατάταξης που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της ΕΠΟΝ “Νέα Γενιά” το 1945.
Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 το Χαλάνδρι αγωνίστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα της Αθήνας, ενώ κατάφερε να φτάσει το 1965 στη Β΄ Εθνική.
Η ΑΕΧ μνημονεύει στην ιστορία της για την αγωνιστική προσφορά τους εκείνα τα χρόνια τους:
Καλφαμανώλη, Παπαδομαρκάκη, Θανασά, Κατζούρη, Κοζαδίνο, Κακλή, Ματσαγκίνη, Μπούμη, Βλαβιανό, Σιδέρη, Σκορδά, Κασάπογλου, Τσουκαντά, Τσαλίκη, Σαρρή, Κωνσταντακόπουλο, Αλέφαντο, Τζαρέλλα.
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στα “κατορθώματα” της χούντας στο ποδόσφαιρο με τις υποχρεωτικές συγχωνεύσεις, τις υποχρεωτικές μετονομασίες, τις παρεμβάσεις στις μεταγραφές, τα μαγειρέματα στη διάρθρωση κατηγοριών και άλλα πολλά. Η ΑΕ Χαλανδρίου “γεύτηκε” και αυτή τους καρπούς των επιλογών των πραξικοπηματιών στο ποδόσφαιρο.
Όπως αναφέρει η ΑΕΧ στην ιστορία της: “Το 1964-65 κατέκτησε τον τίτλο της ΕΠΣΑ και, ταυτόχρονα, την άνοδο στη Β΄ Εθνική. Είχε δυο καλές σεζόν στη Β΄ Εθνική. Την πρώτη χρονιά τερμάτισε στην 7η θέση με 63 β., πολύ κοντά στους 67 β. του τρίτου Παναιτωλικού. Την επόμενη σεζόν 1966-67 δεν έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά κινήθηκε στις μεσαίες θέσεις της βαθμολογίας και τερμάτισε 12η. Όμως, η επικράτηση της χούντας της 21ης Απριλίου επέφερε υποχρεωτικές αλλαγές στα πρωταθλήματα. Στη Β΄ Εθνική μείωσε τους ομίλους από τρεις σε δύο και επέβαλε συγχωνεύσεις και εκτεταμένους υποβιβασμούς. Επίσης, κατάργησε τη Γ΄ Εθνική. Ανάμεσα στα θύματα των αλλαγών αυτών ήταν και η Α.Ε.Χ., η οποία υποβιβάστηκε στην Α΄ Αθηνών”.
Ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται στα πρωταθλήματα της ΕΠΣΑ, θήτευσε επί τριετία στη Δ’ Εθνική κατηγορία, ενώ κατέκτησε δύο φορές το κύπελλο της ΕΠΣΑ το 1983 και το 2016 και άλλες δύο φορές ήταν φιναλίστ (1992 και 2001). H AEX παλιότερα είχε και τμήμα χάντμπολ.
Αγωνιστική πορεία
Ως το 1944: Γ΄ ΕΠΣΑ.
1944 ως 1950: Β΄ ΕΠΣΑ
1950 ως 1956: Α2 ΕΠΣΑ
1956-1957: Β1 ΕΠΣΑ
1957 ως 1961: Α2 ΕΠΣΑ
1961-1962: Α1 ΕΠΣΑ
1962-1963: Α΄ ΕΠΣΑ
1963-1964: Α1 ΕΠΣΑ
1964-1965: Α΄ ΕΠΣΑ
1965 ως 1967: Β΄ Εθνική
1967 ως 1970: Α΄ ΕΠΣΑ
1970 ως 1975: Β΄ ΕΠΣΑ
1975 ως 1977: Γ΄ ΕΠΣΑ
1977-1978: Β΄ ΕΠΣΑ
1978 ως 1983: Α΄ ΕΠΣΑ
1983 ως 1986: Δ΄ Εθνική
1986 ως 2018: Α΄ και Β΄ ΕΠΣΑ
2019Α΄ ΕΠΣΑ
2020: Β΄ ΕΠΣΑ
2021: Α΄ ΕΠΣΑ
Έρευνα και επιμέλεια αφιερώματος: Νάσος Μπράτσος
