Δέχθηκα πριν λίγες μέρες μια επιστολή συμπολίτη μας, η οποία, με ευαισθητοποίησε ιδιαίτερα και ζήτησα τη συναίνεση του να την κοινοποιήσω σ΄αυτόν το χώρο της τακτικής επικοινωνίας μας, με το σκεπτικό, να αντλήσουν δύναμη και αποφασιστικότητα όσοι και όσες δεν μπόρεσαν στη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να υιοθετήσουν την πολύτιμη αυτή επιλογή του.
Νομίζω, ότι είναι ένα δώρο για το Πάσχα για όσους δεν κατάφεραν να τελειώσουν τις λυκειακές τάξεις.
Αγαπητέ δήμαρχε
Υπάρχει ένα σχολείο (φρούριο )θα το έλεγα που κρατάει με πάθος την φλόγα της μάθησης αναμμένη κάθε κρύο βράδυ του χειμώνα όλη την χρονιά.
Με λένε Βασίλη Τρουμπούνα κι αποφάσισα στα 40αντα μου να τελειώσω αυτό που δεν μπόρεσα μικρός, και ίσως να το πάω και λίγο παραπέρα.
Η τύχη με έφερε σε αυτό το κτήριο στο κηποθέατρο Νίκαιας (1ο Εσπερινό Λύκειο Νίκαιας.)
Πότε μου δεν περίμενα πως ένα νυχτερινό σχολείο θα είναι τόσο οργανωμένο και τυπικό όσο αυτό.
Με πρωτεργάτη τον κ. Ε. Στ. που είναι παράδειγμα καθηγητή και διευθυντή, (για τα δικά μου μάτια).
Αυστηρός τόσο -όσο, σαν το μπαμπά μας όταν μας μαθαίνει τα πρώτα βήματα μας, και πρέπει να είναι δάσκαλος και πατέρας μαζί.
Με ενδιαφέρον για όλους μας ,και στο μάθημα του, πας, σε μέρη που δεν είχες πάει ποτέ είτε ιστορικά είτε φιλοσοφικά.
Με δίψα και θέληση να μας μάθουν όσα περισσότερα μπορούν παρόλες τις δύσκολες ώρες των μαθημάτων και συνθηκών.
Πότε μου δεν είδα κάποιον από τους καθηγητές να βαριέται να μας κάνει μάθημα η να είναι κουρασμένος από την διάρκεια της μέρας και να με αφήσει να το καταλάβω.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κ. Γιατρ. (μαθηματικός) κάθε φορά τρέχει κυριολεκτικά για να είναι στην ώρα της μιας και έρχεται στο σχολείο με τα μέσα μεταφοράς.
Και πάντα με διάθεση και καλοσύνη να μας μάθει όσα μπορεί, και να μας δίνει θάρρος για την συνέχεια.
Τα στερεότυπα των νυχτερινών δεν υπάρχουν σε αυτό το σχολείο.
Οι καθηγητές όλοι θα έλεγα είναι ορκισμένοι σε αυτό που κάνουν χωρίς εκπτώσεις.
Με έντονο το συναίσθημα της προσφοράς και της μετάδοσης των γνώσεων τους σε εμάς.
Χωρίς να θέλω να μειώσω τα άλλα σχολεία σ’ εμάς δεν υπάρχει το ..έλα να περάσει η ώρα!
Αν είχα παιδιά ΝΑΙ θα τα έστειλα σ αυτό το σχολείο χωρίς φόβο.
ΑΝ με ρωτήσουν σε πιο σχολείο να πάνε ΑΥΤΟ θα τους πω.
ΑΝ με ρωτήσουν «να πως πάω σχολείο μετά από την τόση κούραση της ημέρας» απαντάω αβίαστα: από αίσθημα υποχρέωσης προς τον εαυτό μου πρώτα και μετά γι ‘ αυτούς τους ανθρώπους που με την στάση τους και την υπευθυνότητα τους ως καθηγητές, με έκαναν να αγαπήσω την μάθηση έστω και τώρα και δεν θέλω να τους απογοητεύσω.
Υ.Γ.: μακάρι να μπορούσατε να τιμήσετε αυτούς τους καθηγητές σε μια εκδήλωση, το αξίζουν γιατί, οφείλω να ομολογήσω ότι με την προσφορά τους μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους για την κοινωνία μας.
Σας ευχαριστώ Κύριε Δήμαρχε για το χρόνο σας .
Βασίλειος Τρουμπούνας
Εργαζόμενος τη μέρα και μαθητής το βράδυ στο 1ο Εσπερινό Λύκειο Νίκαιας
Τα νεα απο το ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ από την Α&Β ΠΕΙΡΑΙΑ και τον ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ , στα https://peiraiotika.gr/
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του μόνο αν αναφέρεται ως πηγή τα https://peiraiotika.gr/ με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
