Ο Στέλιος Σεραφείδης ο παίκτης εικόνισμα για την ΑΕΚ και το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον ανάμεσά μας ” έφυγε” για το μεγάλο ταξίδι σήμερα το πρωί σε ηλικία 86 ετών.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας από την επάρατη νόσο.
Το 1951 σε ηλικία 16 ετών εντάχθηκε στους μικρούς της ΑΕΚ και για 20 χρόνια μέχρι το 1972 ήταν κάτω από τα δοκάρια της ΑΕΚ όπου αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών με 300 συμμετοχές.
Επίσης ήταν πρόεδρος του Συλλόγου βετεράνων της ΑΕΚ.
Ο Δημήτρης Μελισσανίδης θέλοντας να τιμήσει την μεγάλη του προσφορά στην ΑΕΚ τοποθέτησε τη μορφή του σε έναν από τους τέσσερις πυλώνες της ” ΟPAP Arena” Kαι επίσης έδωσε το όνομα στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ στα Σπάτα το “Σεραφείδιο”
Τιμής ένεκεν αναδημοσιεύουμε την συνέντευξη του Στέλιου Σεραφείδη που δόθηκε κάπου στο Αιγάλεω το 2014.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΔΗΣ: 20 Χρόνια κάτω από τα δοκάρια της ΑΕΚ- 1952-1972
10 Σεπτεμβρίου 2014
Για πρώτη φορά ο Στέλιος Σεραφείδης ανοίγει την καρδιά του και βγάζει ένα μεγάλο παράπονο, που κρατάει μέσα του πολλά χρόνια.
*Του Παναγιώτη Γιαλού
κ. Στέλιο Σεραφείδη είναι τιμή για μένα και την Κοινωνική να μας μιλήσετε για την μεγάλη σας αγάπη την ΑΕΚ που υπηρετήσατε για μια ολόκληρη ζωή. Να ξεκινήσουμε από την πρώτη εμπειρία σας με το ποδόσφαιρο;
Σας ευχαριστώ, αρχικά που μου δίνετε αυτήν την ευκαιρία. Γεννήθηκα το 1935 στο Γκάζι ,στις παράγκες, η καταγωγή μου είναι από την Κερασούντα, είμαι Πόντιος. Το 1940 μας διώξανε για να γκρεμίσουν τις παράγκες και μας έστειλαν στα προσφυγικά στο Αιγάλεω. Εκεί βρήκα τον Σάββα Παπάζογλου. Παίζαμε στην Προοδευτική, μας είδαν και μας πήγαν στην ομάδα του Αιγάλεω, στα τσικό. Αργότερα, επειδή στον Απόλλωνα Αθηνών έπαιζε ο αδερφός μου πήγα κι εγώ. Δεν έκατσα πολύ, έφυγε ο αδερφός μου Λάμπης για την ΑΕΚ και ακολούθησα εγώ το 1951-52
Ο Λάμπης Σεραφείδης έπαιξε και στην ΑΕΚ;
Βέβαια 2 χρόνια και πολύ καλό ποδόσφαιρο. Όμως έγινε ανταλλαγή με τον Κώστα Πούλη που έπαιζε στον Απόλλωνα. Εγώ στην ΑΕΚ ξεκίνησα από την Γ’ ομάδα Β’ ομάδα και στην Α’ ομάδα το 1953 όταν αντικατέστησα τον Δελαβίνια. Έπαιξα μέχρι τις αρχές του 1972 μέχρι τα 37 μου.
Ποιος ήταν τότε προπονητής στην ΑΕΚ;
Ήταν ο Στάνκοβιτς. Αν δεν ήταν αυτός, θα έπαιζα ακόμα μέχρι τα 40. Ένας άλλος λόγος που δεν με έβαζαν πολλές φορές ήταν γιατί ο αδερφός μου ο Λάμπης ήταν παιδί της νύχτας και την πλήρωσα κι εγώ. Το 1969 σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης», ένας Κύπριος διαιτητής μου βγάζει κόκκινη κάρτα χωρίς ιδιαίτερο λόγο και επαιξε τερματοφύλακας ο Μίμης Παπαϊωάννου. Από τότε δεν με ξαναέβαλε ο Στάνκοβιτς. Μένω στην ΑΕΚ σαν παίκτης και προπονητής στους Κωνσταντινίδη, Χρηστίδη, Στεργιούδα, Ερέα, Σιδηρόπουλο. Όμως σε ένα ματς τραυματίζεται σοβαρά ο Κωνσταντινίδης. Τότε, επανέρχομαι για μια σεζόν βασικός και στη συνέχεια γίνομαι πάλι αναπληρωματικός μέχρι αρχές 1972.
Ποιος σεντρ-φορ ήταν που σας έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση;
Ο Ηλίας Υφαντής. Όσοι ξένοι και να πέρασαν, ο Ηλίας ήταν αέρινος, καθαρός παίκτης, είχε γρήγορη σκέψη, αυτοσχεδιάζει στην περιοχή και είχε πολλές εναλλαγές. Ήταν τεχνίτης, γι αυτό και τον έλεγαν δαντελένιο οι δημοσιογράφοι. Γυμνασμένος πάρα πολύ αφού έπαιρνε κεφαλιές από τον Κώστα Λινοξυλάκη. Στην ΑΕΚ πρόλαβα πολλά μεγάλα ονόματα αφού έπαιξα και με τον Μαρόπουλο, ξανθό αετό το έλεγαν, τον Γιάννη Κανάκη, τον Παραγιό, τον Μάγειρα, τον Ηλία Παπαγεωργίου τον τεράστιο Κώστα Νεστοριδη, τον Άμπο, τον Δελαβίνια.
Γιατί δεν πήγατε σε άλλη ομάδα;
Το 1969 με φωνάζει στο γραφείο του ο Ευτύχιος Γκούμας για να πάω στον Ολυμπιακό. Πρώτη φορά είδα τόσα πολλά χρήματα πάνω στο γραφείο του, αλλά τελικά αρνήθηκα.
Όταν σταματήσατε το 1972, τι κάνατε;
Ανέλαβα αμέσως τα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ μέχρι το 1981. Στα 9 χρόνια, βγήκαν από τα χέρια μου, χωρίς μασέρ, χωρίς βοηθό, οι Στέλιος Μανωλάς, Γιώργος Βλάχος, Σπύρος Οικονομόπουλος, Λύσανδρος Γεωργαμλης, Στυλιανόπουλος Βλαντής, Κοκκινόπουλος. Το μεγάλο μου παράπονο είναι ένα και μοναδικό. δεν το έχω πει πουθενά αλλά θα το πω τώρα :
Η ΑΕΚ δεν με αξιοποίησε ποτέ σαν Στέλιο Σεραφείδη, με παρέκαμψε και με πέθανε από το 1997 και μετά .Δεν με έστειλε ποτέ να δω έναν τερματοφύλακα. Όταν ήρθε ο Μπάγεβιτς και με φώναξε να είμαι ο μαζί του 7 χρόνια, δεν του έθεσα κανένα όρο, του είπα μόνο ένα ναι, αυτό ήταν το λάθος μου. Παίξανε τρεις τερματοφύλακες στην Εθνική ομάδα οι Μηνου, Ατματζιδης, Οικονομόπουλος, και μέχρι τελευταία ο Δούνης. Είναι δουλειά δική μου. Δούλευα μέχρι πέρσι το 2013 που με σταμάτησε ο Μελισσανίδης.
Ο Μπάγεβιτς το 1997 πριν φύγει για τον Ολυμπιακό έδιωξε εμένα και με ξαναφωναξε μετά από 5 χρόνια για προπονητή των τερματοφυλάκων.
Στην εθνική ομάδας, πόσες συμμετοχές είχατε;
Εδώ έχουμε ένα παγκόσμιο φαινόμενο, να είμαι τερματοφύλακας σε μια μεγάλη ομάδα για 20 χρόνια και να μη με έχουν ποτέ καλέσει στην Εθνική ομάδα.
Δεν μιλάμε για Εθνική Ενόπλων και Ελπίδων εκεί είχα πολλές συμμετοχές.
Θα σας πω ένα περιστατικό να δείτε πως γράφεται η ιστορία. Έχουμε γυρίσει μετά από ένα ματς της Εθνικής Ενόπλων από την Ολλανδία το 1957 και παίζουμε με τον Απόλλωνα Αθηνών στην Ριζούπολη (τελικός για το τοπικό πρωτάθλημα). Πάω στο γήπεδο με το τραίνο στον Περισσό και ζητάω από τον Χαρίλαο 4 φοράκια, δεν μου δίνει και φεύγω ενώ ήμουν στην ενδεκάδα της ΑΕΚ. Στο σταθμό συναντάω τον Νεγρεπόντη και με γυρίζει πίσω.
Βάζει γκόλ ο Κανάκης νικάμε 1-0 και στο 90 ο Γιάννης Χολέβας πιάνει μια καρφωτή κεφαλιά στο αριστερό Γ. Το πως πετάχτηκα και κατέβασα την μπάλα δεν το κατάλαβα ποτέ. Με παίρνει στο τέλος του αγώνος ο προπονητής μου Ρίμπας και με πάει μπροστά στον κ. Ασπρογέρακα και στον κ.Κάρμη πρόεδρο της ΕΠΟ και τους λέει χαρακτηριστικά «βρέ αλήτες αυτόν τον τερματοφύλακα δεν καλείται στην Εθνική Ελλάδος»;
Ο Στέλιος Σεραφείδης πήρε με την ΑΕΚ τρία πρωταθλήματα το 1963 και το 1968 με τον Γένε Τσάκναντι και το 1971 με τον Στάνκοβιτς. Επίσης πήρε και δύο Κύπελλα Ελλάδος το 1956 και το 1966
