O Νίκος Χατζηπαπάς παρουσιάζουν το «Kaspar Machine», το Σάββατο 19 και την Κυριακή 20 Σεπτ 2020 στις 21:00 στον Πολυχώρο Λιπασμάτων (Σιλό) στη Δραπετσώνα.
Μία διακρατική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Ιταλίας, Πολωνίας και Ρουμανίας με υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο πλαίσιο του προγράμματος Creative Europe Culture, την αιγίδα και τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
To project υλοποιείται από την Καλλιτεχνική Εταιρία Labillusions (Ελλάδα) ως leader και coordinator του προγράμματος, τους θεατρικούς οργανισμούς Teatro dei Venti (Ιταλία), Teatr Biuro Podrozy (Πολωνία), Fusion of Arts (Ρουμανία), το Κέντρο Αναπτυξιακών Μελετών Prisma (Ελλάδα) και την Helix Action Theatre (Ελλάδα) ως partners.
*Κατάλληλο άνω των 15 ετών. Ώρα προσέλευσης: 20:00
«Kaspar Machine»: Λίγα λόγια για την παράσταση
Το «Kaspar Machine» δεν είναι μία απλή performance. Είναι σύνθεση τεχνών: μια εικαστική προσομοίωση τόπου εγκλεισμού, όπου δεσπόζει η εικονική 3D μαριονέτα μεγάλης κλίμακας, ατμοσφαιρικοί ήχοι, μουσική, τέχνες του θεάτρου δρόμου, street performers, σωματική κίνηση, video art, animation, εντυπωσιακό costume design, ευφάνταστες σκηνικές εγκαταστάσεις ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, τον εγκλεισμό/αποκλεισμό και την ελευθερία.
Έχοντας ως αφετηρία το κείμενο «Κραυγές Βοήθειας» του πρόσφατα βραβευμένου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Αυστριακού συγγραφέα της πρωτοπορίας Πέτερ Χάντκε, καθώς και ψηφίδες από κείμενα του ιδίου από τα έργα «Κάσπαρ» και «Βρίζοντας το κοινό», η παράσταση έχει ως στόχο την ανάκτηση του θεάτρου της πραγματικότητας και της αλήθειας, με τα κείμενα να επωφελούνται από την ανοικτή κατάθεση ερωτημάτων, την εξωτερίκευση της προσβολής, της μετάνοιας, της απολογίας, της προφητείας, των κραυγών βοήθειας και τελικά της ελπίδας.
Ευαισθητοποίηση και συμμετοχή του κοινού στις τέχνες του θεάματος
Το θέαμα φέρνει στη σκηνή τις αποκλεισμένες και περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες για να μοιραστούν την απογοήτευσή τους με την κοινωνία, να δημιουργήσουν ελπίδα και να προβάλουν το «συμμετοχικό θέατρο» μέσα από πραγματικές ιστορίες κοινωνικού αποκλεισμού.
Τοποθετημένη σ’ ένα δημόσιο χώρο, η παράσταση αξιοποιεί τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών (3D Mapping, Animation) και καταργεί τα όρια της σκηνής, αλλάζοντας τη σχέση μεταξύ ηθοποιών και κοινού: οι ηθοποιοί γίνονται θεατές, το κοινό συμμετέχει στο θέαμα. Την επιμέλεια και το σχεδιασμό του 3D video animation υπογράφει ο εικαστικός Κωστής Παπαδόπουλος.
Εικαστική εγκατάσταση του Γιώργου Ξένου
To θέαμα «Kaspar Machine» πλαισιώνεται από την εικαστική εγκατάσταση «Διερχόμενοι» του Γιώργου Ξένου, αποτελούμενη από 150 ανθρώπινα περιγράμματα από σίδηρο, διαστάσεων 200χ80 εκ., έκαστο. Πρόκειται για ένα πλήθος που προέρχεται από κάθε μορφής εγκλεισμούς, φόβους, διώξεις, πολέμους. Είναι πρόσφυγες, αρνητές κάθε συλλογικού ορθολογισμού, αναρχικοί (με τη φιλοσοφική έννοια του όρου), με διαφορετική σκέψη για το κοινωνικό μοντέλο. Καταδεικνύουν την υπαρξιακή αγωνία για την πολιτισμική συνέχεια των κοινωνιών, μεταφέροντας την πληροφορία μέσω της γνώσης και της εμπειρίας. Συνιστούν φορείς αξιών πέρα από σύνορα και έθνη. Είναι μια οπτική συμφωνία, πλήρης οντολογικών διερωτημάτων, για την προσπάθεια του ανθρώπου να είναι ελεύθερος.
Πληροφορίες για τη διοργάνωση
To «Kaspar Machine» πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, του Δήμου Καισαριανής, του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «δήλος» –Δήμητρα Χατούπη. Το θέαμα παρουσιάζεται για δύο παραστάσεις στην Αθήνα (Λιπάσματα, 19 & 20 Σεπτ. 2020) και στη συνέχεια στις πόλεις Μόντενα της Ιταλίας και Πόζναν της Πολωνίας.
Λίγα λόγια για τον Νίκο Χατζηπαπά
Σπούδασε θέατρο, κινηματογράφο, σκηνογραφία, ενδυματολογία και γραφικές τέχνες. Το 1979 ίδρυσε την Εταιρεία Δωδεκανησιακού Θεάτρου, το 1987 το Μαγικό Θέατρο και το 1996 το Helix Action Theatre. Με παραστάσεις του έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Την περίοδο 1991-1995 διετέλεσε Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου. Το διάστημα 1997-2000 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο ως σκηνοθέτης. Συνεργάτης της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης Θεσσαλονίκης και πολλών Περιφερειακών Θεάτρων. Από το 2009 διοργανώνει το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου στην Αθήνα.
Από το 2014 ως το 2016 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής και παραγωγός του Θεάτρου «Προσκήνιο». Το 2015 διοργάνωσε το «Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας». Έχει σκηνοθετήσει έργα των: Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Μπεν Τζόνσον, Κρίστοφερ Μάρλοου, Μολιέρου, Κάρλο Γκολντόνι, Άντον Τσέχωφ, Φ. Γκαρθία Λόρκα, Σάμιουελ Μπέκετ, Μπέθ Χένλυ, Μισέλ Ντε Γκελντερόντ, Μάϊκλ Φρέϊν, Γιούκιο Μισίμα, Αριστοφάνη, Αισχύλου, Καζαντζάκη, Θεοτοκά, Ζιώγα, Μάτεσι, Μπόστ, Σκούρτη, Κεχαϊδη, Μουρσελά, Λυμπεράκη, Ευθυμιάδη, Δωριάδη, Μοντσελέζε, Χουρμούζη κ.ά.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.