Η ταύτιση του Ρέντη με την εκκλησία του ‘Αη Γιάννη που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της περιοχής είναι σ’ όλους μας γνωστή.
Δε γνωρίζουν όμως οι περισσότεροι ότι οι κατοικούντες μεταξύ Ιεράς Οδού και Φαλήρου λέγονταν από αιώνες τώρα Ρέντηδες.
Επίσης στη βυζαντινή επικράτεια Ρέντης λεγόταν ο εργαζόμενος ή κάτοικος σε βαλτώδεις εκτάσεις (λόγω Κηφισού).,
Το πρώτο εκκλησάκι λοιπόν του ‘Αη Γιάννη κτίστηκε το 17ο αιώνα πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού του Απόλλωνα και η οικονομική βάση της περιοχής ήταν πάντα οι αγροτικές καλλιέργειες μέχρι και τη δεκαετία του ΄60.
Τότε, η βιομηχανία και η βιοτεχνία εισέβαλλαν με βίαιο τρόπο στην περιοχή και στα επόμενα 20 χρόνια ο Ρέντης μεταμορφώθηκε σε μια πολύβουη πόλη.
Από τα μέσα του ΄90 όμως και μετά, η περιοχή ξαναλλάζει χαρακτήρα καθώς στη χώρα επέρχεται μια ταχύτατη αποβιομηχάνιση.
Το πανηγύρι όμως του Άη Γιάννη ήταν και συνεχίζει να είναι η μεγάλη γιορτή της πόλης.
Είναι η ευκαιρία της επιστροφής στη γενέθλια γη όσων έζησαν στο Ρέντη και σήμερα βρίσκονται σε άλλες περιοχές της χώρας ή του εξωτερικού.
Εδώ, λοιπόν, θα συναντιόμαστε πάντα για να χαιρόμαστε τα πυροτεχνήματα και να συμμετέχουμε στο παραδοσιακό πανηγύρι που φέτος -σε σχέση με πέρυσι- ευτυχώς θα γίνει.
Χρόνια πολλά σ’ όλους και σ’ όλες.