Βλέπει την προπονητική περισσότερο ως χόμπι και λιγότερο ως προοπτική επαγγελματικής καριέρας και αυτό είναι που τον κάνει να αντιμετωπίζει με χαμόγελο κάθε κεφάλαιο που κλείνει και κάθε νέα πρόκληση που του παρουσιάζεται.
Ο Μπάμπης Τοπίκογλου θα ξεκινήσει την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο στον πάγκο Πήγασου και μίλησε για τις πρώτες του σκέψεις στο νέο του περιβάλλον. Ακόμη, αναφέρθηκε στα όσα συνέβησαν σε Ένωση Ρέντη και Κύπρο Κορυδαλλού το διάστημα που βρέθηκε εκεί, αλλά και στα δρώμενα του Πειραϊκού ποδοσφαίρου.
Πώς ξεκίνησε η σεζόν στην Ένωση Ρέντη;
-Η αρχής της χρονιάς με έφερε από τον Αύγουστο στην Ένωση Ρέντη, όπου βρήκα μια διοίκηση αποτελούμενη από 16 άτομα γεγονός που δεν σας κρύβω πως με γέμισε αισιοδοξία. Ωστόσο για μένα έγιναν πολλά λάθη και μου κάνει εντύπωση πώς με τόσο επιφανείς ανθρώπους να τη διοικούν η ομάδα έπεσε κατηγορία.
Ποιος ήταν ο λόγος που αποχωρήσατε;
-Είχαμε φτάσει σε σημείο να μην συμπληρώνουμε καν αποστολή. Βοήθειες που περιμέναμε δεν ήρθαν, ενώ αποχώρησαν και βασικές μονάδες όπως αυτές των Τοπίκογλου, Κουιμτζίδη, αδελφών Κολοφώτη, Καψαλόποδα, Κεπεσίδη. Το ρόστερ αποδυναμώθηκε τελείως και φτάσαμε σε σημείο να πάρουμε από κοινού την απόφαση με τη διοίκηση και να χωρίσουν οι δρόμοι μας, μήπως αλλάξει το κλίμα στην ομάδα. Θα ήθελα όμως εδώ να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε μερικά άτομα που μας βοήθησαν πολύ, όπως ο κ. Κουμαντάκης, αλλά και η κα Κουστένη και ο κ. Θεοδώρου από την πλευρά τους που είχαν όλη τη διάθεση, απλά θεωρώ πως είχαν και μια σχετική απειρία στα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Παρόλα αυτά εκτιμώ πολύ τη συμβολή τους.
Έπειτα έρχεται η πρόταση από την Κύπρο Κορυδαλλού. Τι συνθήκες συναντήσατε εκεί;
-Άρτια οργάνωση. Σε αυτόν τον τομέα η Κύπρος ήταν σε ιδιαίτερα ικανοποιητικό επίπεδο, ενώ βρήκα και μια αρκετά καλογυμνασμένη ομάδα. Στην πορεία όμως, και χωρίς φυσικά να θέλω να ανακατευτώ στα διοικητικά, έφυγαν πάλι ορισμένα πολύ βασικά στελέχη του ρόστερ και τα νέα παιδιά που ήρθαν ίσως δεν εγκλιματίστηκαν αμέσως. Κάναμε μια προσπάθεια με τον κ. Λαγούδη με τον οποίο είχαμε πολύ καλή συνεργασία, πήραμε κάποιους βαθμούς αφού η ομάδα ήταν πολύ χαμηλά, αλλά η απρόσμενη ήττα από την Δόξα Πειραιά έκανε τη διοίκηση να μας ανακοινώσει ότι αποχωρούμε. Σέβομαι απόλυτα την απόφαση αυτή, όμως πιστεύω ότι η Κύπρος θα μπορούσε να έχει αποφύγει τα μπαράζ παραμονής.
“ΝΕΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΠΗΓΑΣΟΣ ΚΑΙ Η Γ’ ΠΕΙΡΑΙΑ”
Ερχόμαστε στο παρόν, το οποίο σας βρίσκει στον πάγκο του Πήγασου και στη Γ’ Πειραιά.
-Για μένα η Γ’ Πειραιά είναι μια κατηγορία με πολλές ιδιομορφίες. Συνθήκες δύσκολες, ποδοσφαιριστές να παίζουν χωρίς να λαμβάνουν κάποια αμοιβή αλλά καθαρά γιατί το θέλουν. Θα έλεγα πως η Γ’ Πειραιά αποτελεί ένα νέο μάθημα στην προπονητική μου πορεία και θα πρότεινα στην ΕΠΣ να εξετάσει πώς μπορεί να την αξιοποιήσει περισσότερο, ίσως με την καθιέρωση ενός ορίου ηλικίας.
Ποιες είναι οι συνθήκες στον Πήγασο και η συνεργασία στον πάγκο της ομάδα με τον Παύλο Καπνίση;
-Καταρχήν είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με την προοπτική του Πήγασου. Θα είμαι εκεί την επόμενη χρονιά χωρίς να λογαριάσω προτάσεις που ενδεχομένως προκύψουν από άλλες ομάδες. Ήδη προετοιμάζεται ένα ενδιαφέρον πλάνο από τους ανθρώπους του Πήγασου με ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού και πτώση του μέσου όρου ηλικίας, με στόχο όχι απαραίτητα την άνοδο όπως θα έλεγαν πολλοί αλλά το να παρουσιάσουμε μία ελκυστική ομάδα. Άλλωστε το εκπληκτικό με τον Πήγασο είναι ότι κάθε χρόνο ανεβαίνει και ένα σκαλοπάτι. Δεν αποτελεί αυτοσκοπό το να πρωταγωνιστήσουμε ή να πούμε ότι πάμε για άνοδο, αλλά πάντα βάση του πλάνου μας θα προσπαθήσουμε να ανεβάσουμε και άλλο τον πήχη από την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο.
Όσο για τη συνεργασία με τον κ. Καπνίση με μία λέξη θα την χαρακτήριζα άψογη. Εκτός των άλλων αποτελεί και το συνδετικό κρίκο παικτών-διοίκησης γνωρίζοντας τα θέλω τους ανά πάσα στιγμή. Είναι άριστος γνώστης της κατηγορίας έχοντας “ακτινογραφήσει” όλη τη Γ΄ Πειραιά κάτι που θα βοηθήσει και εμένα προσωπικά. Έχουμε κοινή γραμμή πλεύσης και μας κάνει να βλέπουμε με αισιοδοξία τη συνέχεια.
Υπάρχει η καθολική στήριξη της διοίκησης; Βρίσκεται στο πλευρό σας;
-Παρότι δεν αποτελείται από πολλά άτομα η διοίκηση είναι αξιόπιστη, σταθερή και μας στηρίζει στον απόλυτο βαθμό. Νιώθω πολύ τυχερός που γνώρισα στο Πειραϊκό ποδόσφαιρο παράγοντες όπως ο κ. Μαστρόκαλος και ο κ. Κοκκινάκης. Μετρημένοι και με πολύ προχωρημένες απόψεις. Ανυπομονούμε όλοι για την έναρξη της νέας χρονιάς.
Μιλήστε μας για τη γενικότερη φιλοσοφία που σας διακατέχει σαν προπονητή.
-Ως επί το πλείστον οι ομάδες μου θέλω να αποτυπώνουν στο χορτάρι έναν ελκυστικό τρόπο παιχνιδιού. Σίγουρα όμως και επειδή εμείς οι προπονητές είμαστε “καταδικασμένοι” να κρινόμαστε από το αποτέλεσμα, θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα παίξει ρόλο και η σκοπιμότητα. Δεν είναι όμως θέσφατο το αποτέλεσμα, αυτό είναι ξεκάθαρο για μένα.
Τι να περιμένει κανείς βλέποντας την ομάδα σας και όχι μόνο στη Γ’ Πειραιά;
Εγώ προσκαλώ και “προκαλώ” όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο, να έρθουν να μας δουν και σε αυτή την κατηγορία. Έχει το δικό της ανταγωνισμό και μάλιστα και φέτος είδαμε ομάδες να κάνουν τη δική τους ευχάριστη έκπληξη, όπως ο ΑΟ Πειραιά. Βλέπουμε και ιστορικές ομάδες στη Γ’ όπως ο Περαμαϊκός, που έδωσε και εκείνος τη δική του μάχη φέτος και είναι κοινό μυστικό πως αυτός ο σύλλογος ανήκει σε πολύ ψηλότερη κατηγορία.
Πώς είδατε τη φετινή σεζόν στο Πειραϊκό ποδόσφαιρο, έχοντας περάσει μάλιστα και από την Α’ κατηγορία;
-Είδαμε φέτος να ξεχωρίζουν κυρίως 4 ομάδες. Μοσχάτο, Καραβάς, Ερμής Κορυδαλλού και Χαραυγή, που είναι και η ομάδα της γειτονιάς μου και είμαι χαρούμενος για την πορεία που έκανε. Οι δύο πρώτες θα έλεγα πως ήταν ίσως και ένα επίπεδο ακόμη πιο πάνω και κάποια στιγμή θεώρησα πως το πρωτάθλημα δεν είχε τόσο ενδιαφέρον. Εν τέλει ανέβηκε το Μοσχάτο, ένα σωματείο με πολλές φιλοδοξίες και ίσως τον πιο ανερχόμενο προπονητή αυτή τη στιγμή, τον Νίκο Κούστα.
Εντοπίζετε προβλήματα σε τομείς του Πειραϊκού ποδοσφαίρου που θα θέλατε να θίξετε;
-Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι εγκαταστάσεις. Γήπεδα λίγα σε αριθμό που δεν είναι δυνατό να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τόσων ομάδων. Ωστόσο αυτό το θέμα είναι σε όλους γνωστό και διαχρονικό ταυτόχρονα. Εδώ θέλω να αναφερθώ σε κάτι γενικότερο και δεν είναι άλλο από τη συμπεριφορά όλων όσων εμπλέκονται, παικτών, προπονητών, παραγόντων, φιλάθλων. Για παράδειγμα σε στιγμές έντασης ορισμένοι ξεπερνούν τα όρια και εδώ τίθεται το ζήτημα της παιδείας. Όλοι μας πρέπει να βλέπουμε το ποδόσφαιρο ως μέσο απόλαυσης και ψυχαγωγίας και όχι εκτόνωσης.
Μπορούν να επενδύσουν οι Πειραϊκές ομάδες στο κομμάτι των υποδομών;
-Μπορούν αλλά και πρέπει. Προσωπικά είμαι υπέρμαχος των αναπτυξιακών ηλικιών και μου αρέσει να βλέπω ομάδες να στηρίζονται και να προωθούν δικά τους παιδιά. Χρόνια τώρα υπάρχει το παράδειγμα του Αετού Κορυδαλλού, ενώ πλέον βλέπουμε και άλλα σωματεία όπως η Χαραυγή, οι Νέοι Ευγένειας, αλλά και η ομάδα μου ο Πήγασος, όπου απασχολούνται περίπου 50 παιδιά. Χρειάζεται να επενδύσουμε στις Ακαδημίες και να πάρουμε τους καρπούς που θα μας δώσουν.
Τι θα θέλατε να ευχηθείτε για τη χρονιά που έρχεται;
-Το βασικότερο όλων είναι να δούμε καθαρό ποδόσφαιρο και χωρίς βία στα γήπεδα. Ευχής έργον θα ήταν επίσης να δούμε και άλλες Πειραϊκές ομάδες να προοδεύουν και να ανεβαίνουν κατηγορίες, εκπροσωπώντας με τον καλύτερο τρόπο το ποδόσφαιρό μας.
[sc name=”BOUKIS”]